تیمی از محققان نخستین سیاه‌چاله‌هایی را در خوشه‌ ستاره‌ای کروی واقع در کهشکان راه شیری یافته‌اند که تئوری‌های 40 ساله مبنی بر عدم احتمال وجود آن‌ها را زیر سوال می‌برد.

«تیم ماکارون» از دانشگاه تگزاس و تیم علمی‌اش وجود این سیاهچاله‌ها را با استفاده از آرایه‌ای از تلسکوپ‌های رادیویی شناسایی کرده‌اند.

آن‌ها از این سامانه برای گیراندازی نوع خاصی از فرکانس رادیویی منتشرشده توسط این سیاهچاله‌ها به هنگام بلعیدن ستاره مجاورشان استفاده کردند.

خوشه ستاره‌ای کروی، گروهبندی‌های بزرگی از ستارگان هستند که تصور می‌شود، حاوی قدیمی‌ترین ستارگان جهان باشند.

در فاصله خورشید با نزدیک‌ترین همسایه‌اش به نام Proxima Centauri، این خوشه‌ ستاره‌ای کروی دارای یک تا 10 میلیون‌ ستاره است.

این ستارگان می‌توانند در چنین محیطی با یکدیگر تصادم داشته باشند و بر اساس نظریه‌های قدیمی، تصور می‌شود که تعامل ستارگان هر نوع سیاهچاله شکل‌گرفته را از خوشه بیرون می‌اندازد.

بر اساس تئوری پیشین، ستارگان سیاهچاله‌ها را گاهگاهی بیرون می‌اندازند و تعدادی از سیاهچاله‌ها نیز دارای انرژی کافی برای فرار از خوشه هستند و به تدریج تمامی آن‌ها خوشه را ترک می‌گویند.

به گفته دانشمندان حاضر در مطالعه جدید، سیاهچاله‌ها شاید هنوز هم از خوشه ستاره‌ای بیرون انداخته شوند، اما سرعت این فرایند در مقایسه با سرعت تصورشده، آهسته‌تر است.

در سال 2007، ماکارون نخستین کشف دال بر وجود سیاهچاله‌ای را در یک خوشه ستاره‌ای کروی واقع در کهکشان همسایه NGC4472 صورت داد.

اما به جای استفاده از امواج رادیویی، ماکارون این کشف را با مشاهده انتشار اشعه ایکس از گازی انجام داد که به درون سیاهچاله سقوط می‌کرد و تا چند میلیون درجه نیز گرم می‌شد.

وی مدعی است کشف این سیاهچاله‌ها در کهکشان‌های دیگر علی‌رغم فاصله زیاد آن‌ها از زمین، آسان‌تر از شناسایی‌شان در کهشکان راه شیری است.

در تحقیق جدید وی و تیمش دو نمونه از خوشه‌ ستاره‌ای کروی را در کهشکان راه شیری یافتند که میزبان سیاهچاله‌ها هستند.

آن‌ها این کشف را با انتشارات رادیویی و با استفاده از «آرایه خیلی بزرگ» تلسکوپ‌های رادیویی در نیومکزیکو صورت دادند.

زمانی که سیاهچاله‌ای ستاره‌ای را می‌بلعد، جت‌های ماده بیرون می‌ریزد و بسیاری از ماده به درون سیاهچاله سقوط می‌کند، اما مقداری از آن در یک جت به بیرون از آن ریخته می‌شود.

به منظور مشاهده جت ماده، دانشمندان به دنبال انتشار رادیویی بودند و انتشارات رادیویی اندکی را یافتند که از این خوشه ستاره‌ای کروی‌ بیرون می‌آید.

ماکارون مدعی است مشاهده سیاهچاله‌ها در خوشه‌ ستاره‌ای کروی می‌تواند شیوه‌ نزدیک‌شدن آن‌ها به یکدیگر به اندازه کافی و با هدف ادغام‌شدن برای تشکیل سیاهچاله‌های بزرگ‌تر را ارائه دهد. این ادغام‌ها می‌توانند امواج گرانشی تولید کنند.

تلاش برای یافتن امواج گرانشی یکی از بزرگترین مشکلات حال حاضر در فیزیک است، زیرا مستدل‌ترین آزمایش دال بر صحت یا عدم صحت نظریه نسبیت انشتین خواهد بود.

جزئیات این مطالعه در The Astrophysical Journal منتشر شد.