ماهواره سنجشی تصویربرداری پارس ۱ ساعت ۰۹:۱۳ صبح دیروز پنجشنبه ۱۰ اسفند ۱۴۰۲ به وقت ایران از مرکز فضایی وستوچنی روسیه با پرتابگر روسی سایوز به فضا پرتاب گردید و از ساعت ۱۴ روز گذشنه امکان ارتباط با آن از دو ایستگاه ماهدشت و قشم در کشور وجود دارد. طول عمر این ماهواره ۳سال و توان تولیدی توسط مجموعه آرایه‌های خورشیدی پارس ۱ حدود ۲۰۰وات است. این ماهواره توسط پژوهشگاه فضایی ایران و با کمک شرکت‌های دانش‌بنیان داخلی ساخته شده است.
ماهواره پارس ۱، اَمرداد ۱۳۹۴ در پژوهشکده سامانه‌های ماهواره‌ای از مجموعه پژوهشگاه فضایی ایران تعریف و در مراحل ساخت و سپس آزمایش‌های مختلف آن، سایر پژوهشکده‌های این پژوهشگاه و برخی دانشگاه‌ها مشارکت داشته‌اند.
این ماهواره پس از انجام موفقیت‌آمیز تمام آزمایش‌های مربوطه، ۱۳ دیماه ۱۳۹۹ به سازمان فضایی ایران تحویل شد. ماهواره پارس ۱ با جرم ۱۳۴کیلوگرم پیش از این قرار بود با پرتابگر سیمرغ در مدار قرار گیرد.
مأموریت‌های کاربردی ماهواره پارس ۱ تهیه نقشه‌هایی با مقیاس‌های مورد نیاز از منابع آبی، حوزه‌های زیستی و مراکز جمعیتی کشور است.
ماهواره پارس ۱ علاوه بر سنجنده تصویربردار در ناحیه نور مرئی، شامل دوربین MS با تفکیک مکانی ۱۵ متر؛ با چهار طیف آبی، سبز، قرمز و فروسرخ نزدیک، دارای سنجنده‌هایی در ناحیه فروسرخ کوتاه (SWIR) با تفکیک ۱۵۰ متر و فروسرخ بلند یا حرارتی (TIR یا LWIR) با تفکیک ۳۰۰ متر بوده و قابلیت پاسخ‌گویی به نیاز طیف وسیعی از کاربران نهایی را در کشور دارا خواهد بود.
در ادامه نیز ماهواره پارس ۲ با سنجنده‌هایی با مشخصات بهتر و ارتقاء یافته در دست طراحی قرار دارد. ماهواره پارس ۲ در اواخر سال آینده یا ابتدی سال ۱۴۰۴ آماده پرتاب می‌شود و ساخت ماهواره پارس ۳ نیز در دستور کار سازمان فضایی کشور است. سال آینده با تکمیل فاز اول بزرگ‌ترین پایگاه فضایی غرب آسیا در جنوب ایران در چابهار، می‌توان چنین ماهواره‌هایی را توسط متخصصان داخلی در ارتفاع ۵۰۰ کیلومتری از سطح زمین قرار داد.
اشتراک گذاری در:
تعداد بازدیدکنندگان: 2343056
مخاطبین آنلاین: 47
- سایت انجمن نجوم آماتوری ایران مجاز به ویرایش ادبی دیدگاه‌ها است.
- دیدگاه‌هایی که حاوی مطالب کذب، توهین یا بی‌احترامی و موارد مغایر با قوانین کشور باشند منتشر نخواهند شد.
- دیدگاه‌ها پس از تأیید منتشر می‌شوند.