منظومه شمسی در حال حرکت در میان  ابر بین ستاره ای است که ستاره شناسان آن را ابرمیان ستاره ای محلی یا Fluff Local می نامند.این ابر دارای پهنایی برابر تقریبا 3سال نوری  و ترکیبی از اتم های هیدروژن وهلیم می باشد و در دمای 600درجه سانتی گراد قرار دارد.
فیزیکدانان نمی توانستند وجود این ابر را در اطراف منظومه شمسی توجیه کنند تا این که در 24 دسامبر ، تیمی از دانشمندان اعلام کردند که  فضاپیمای ویجر ناسا ،  این مسئله را حل کرده است.
Merav  Opher می گوید:" با بررسی اطلاعات ویجر ،به وجود یک میدان مغناطیسی قوی درست در بیرون منظومه شمسی پی بردیم. این میدان مغناطیسی ابرهای بین ستاره ای را کنار هم نگه می داردو به چگونگی وجود آن ها در اطراف منظومه پاسخ می دهد ".
حدود 1میلیون سال پیش، یک خوشه ابر نواختر در نزدیکی یک حباب بزرگ از گاز که میلیون ها درجه دما داشت ایجاد شد. Fluff کاملا با این خروجی فشار بالای ابرنواختری احاطه شد ومی با یست به وسیله آن کاملا خراب یا ناپدید می شد ولی نه تنها اتفاقی نیافتاد بلکه طبق گزارشات، ابرمحلی هنوزهم دراحاطه گاز های مجاورش قرار دارد.  به گفته Opher دمای مشاهده شده و چگالی این ابر محلی، فشار لازم برای مقابله با تخریب گازهای اطراف را فراهم نمی کند. بنابراین این سوال پیش می آید که Fluff چگونه ازاین اتفاقات نجات می یابد؟ بازهم  فضاپیمای ویجر پاسخی  برای این مساله پیدا کرده است.
درواقع اطلاعات ویجر نشان می دهد که Fluffحدود 4 تا 5 میکروگوس مغناطیسی شده که این میدان مغناطیسی میتواند فشار مضاعفی را فراهم آورد که برای مقابله در برابر تخریب مورد نیاز است.
Fluff به وسیله میدان مغناطیسی خورشید فراترازمرزمنظومه شمسی، نگه داشته شده است. این میدان مغناطیسی به وسیله باد های خورشیدی  به شکل حبابی مغناطیسی در می آید که  پهنایی پیش از1بیلیون کیلومتردارد وهلیوسفر نامیده می شود.میدان مغناطیسی یاد شده مانند پوششی  در اطراف منظومه شمسی قرار گرفته و ازآن درمقابل اشعه های کیهانی و ابرهای میان ستاره ای محافظت می کند.
دو فضاپیمای ویجر ناسا فراترازمدار پلوتو واقع شده اندو درآستانه ورود به فضای میان ستاره ای قراردارند.
در واقع این دوفضاپیما در لایه بیرونی هلیسفر یا پوسته هلیسفر ردیابی شدند جایی که سرعت بادهای خورشیدی به وسیله فشار گازهای بین ستاره ای کم می شود. ویجر1 در دسامر 2004 وارد پوسته هلیوسفر شد و ویجر2 سه سال بعد در آگوست 2007 آن را دنبال کرد. این عبورها برای کشف Opher کلیدی بودند.
اندازه هلیسفر با استفاده از تعادل  نیروها تعیین شد. باد خورشیدی حباب مغناطیسی را از درون باد می کند ومنطقه Fluff را از بیرون آن فشرده می سازد. حرکت ویجر ها در پوسته هلیوسفر، اندازه تقریبی هلیسفر وفشار اعمال شده توسط Fluffمحلی  را آشکار ساخت. بخشی از این فشار مغناطیسی است و مقدار آن بر حسب میکرو گوس توسط تیم Opher گزارش شده است.
نکته مهم این است که Fluff به شدت مغناطیسی شده واین حقیقت به آن معنی است که ابرهای دیگر هم در همسایگی کهکشان می توانند مغناطیسی شده باشند. وقتی که منظومه شمسی به داخل بخشی از این ابرها وارد شود میدان مغناطیسی آن ها  بیش از پیش هلیوسفر را فشرده  می سازد. این فشاراضافی به اشعه های کیهانی اجازه می دهد که بیشتربه درون منظومه شمسی نفوذ کنند واین مساله آب و هوای زمین وامنیت سفرهای فضایی را تحت تاثیر قرار می دهد. در واقع دیگر فضانوردان نمی توانند به جاهای خیلی دور سفر کنند زیرا در این حالت  فضای بین ستاره ا ی از همیشه نزدیک تر شده است. البته این اتفاقات می توانند در ده ها یاصدها هزارسال آینده رخ  دهد وقتی که منظومه شمسی از یک ابر به ابر دیگر منتقل شود.

منبع:سایت ناساسمانه شاپوری