گر هنگام تماشای تلویزیون با مشکل مواجه شدید و یا اینترنت ناگهان قطع شد همه تقصیر را متوجه ارائه کنندگان خدمات نکنید، تحقیقات جدید نشان می دهد شرایط هوای فضای مهمترین عامل این نقصها هستند.

نتایج یک تحقیقات جدید توسط محققان موسسه فناوری ماساچوست نشان می دهد که 26 نقص ماهواره ای که بین سالهای 1996 و 2012 رخ داده با فعالیت الکترون انرژی بالا طی فازهای ضعیف چرخه خورشیدی بوده است.

این نتایج به دانشمندان و مهندسان کمک می کند تأثیر شرایط هوای فضایی را بهتر درک کرده و طراحی ماهواره ها را ارتقا دهند.

محققان با بررسی شرایط هوای فضایی طی 26 نقص هشت ماهواره ژئواستیشنری که با سرعت ثابت نسبت به مدار زمین حرکت می کنند تا همیشه در یک نقطه مشخص نسبت به زمین باشند این نتایج را به دست آورده اند. آنها بیش از 665 هزار ساعت اطلاعات دورسنجی این ماهواره ها از جمله جریان الکتریکی آمپلی فایرهای حالت جامد آنها و اطلاعات شرایط هوای فضایی را در هر نقص مورد بررسی قرار دادند و به این نتیجه رسیدند که بسیاری از این آمپلی فایرها در زمان فعالیتهای پرانرژی خورشید از کار افتاده اند.

اکثر ماهواره ها برای کارکرد 15 ساله طراحی می شود و دارای لایه های محافظت از ابزارهای الکترونیک حساس خود هستند تا از بمباران تشعشعات درامان بمانند. این درحالی است که تشعشعات می تواند طی زمان به این لایه ها نفوذ کند و ساختار و عملکرد ماهواره را از بین ببرد. تجمع این ذرات باردار می تواند به آمپلی فایرهای ماهواره ها که برای تقویت و انتقال سیگنال به زمین کاربرد دارد صدمه بزند.

ویتنی لومیر دانشجوی فارغ التحصیل هوانوردی و فضاپیمایی موسسه فناوری ماساچوست گفت: اگر ما بتوانیم چگونگی تأثیر محیط زیست بر این ماهواره ها را درک کنیم می توانیم ماهواره های مقاوم تری طراحی کنیم که نه تنها مفیدتر بلکه به صلرفه تر خواهد بود.

این تحقیقات نشان می دهد از آنجا که هوای فضایی بسیار دینامیک تر از مدلهای پیش بینی شده کنونی است، برخی از فرضیات درباره پیش بینی وضعیت هوای فضایی باید مورد تجدید نظر قرار بگیرد. اگرچه امروزه مهندسان اختلالات ژئومغناطیسی را هنگام طراحی ماهواره ها مدنظر قرار می دهد اما تحقیقات این تیم نشان می دهد که اکثر نقصانهای آمپلی فایرها در زمان فعالیت کم ژئومغناطیسی رخ می دهد.

لومیر گفـت: وقتی یک شرکت 200 میلیون دلار روی یک ماهواره سرمایه گذاری می کند، باید اطمینان حاصل کند که این ماهواره به مدت 15 سال کاربردی خواهد بود، این اطمینان تنها با بهبود روشهای تعیین کیفیت و درک شرایط محیطی فضا امکان پذیر است تا پس از آن طراحیها متحول شوند.

این تحقیقات در مجله هوای فضایی منتشر شده است.

اشاره به هوای فضایی ممکن است ریزش برف و باران را به ذهن متبادر سازد اما در رابطه با فضا این اصطلاح برای توصیف شرایط همیشه در حال تغییر در فضا به کار می رود.