دانشمندان بی‌سابقه‌ترین جزئیات از تولد بزرگ‌ترین ستاره راه شیری در درون یک ابر تیره‌ واقع در فاصله 10 هزار سال نوری از زمین را مشاهده‌ کردند.

تیم علمی حاضر در این مطالعه از تلسکوپ آرایه میلی‌متری/زیرمیلی‌متری بزرگ آتاکاما(ALMA) در شیلی که قدرتمندترین تلسکوپ رادیویی جهان است، بهره بردند.

آن‌ها از این تلسکوپ برای مشاهده یک رحم ستاره‌ای استفاده کردند که 500 برابر خورشید جرم دارد و چندین برابر روشن‌تر از آن بوده و بزرگ‌ترین رحم‌ستاره‌ای در کهکشان راه شیری است.

این مشاهدات نشان می‌دهد که چگونه ماده همگام با تعدادی از رشته‌ها یا تارهای غلیظ، توسط کشش گرانشی ستاره در حال شکل‌گیری، به درون مرکز ابر گازی عظیم جذب می‌شود.

این بزرگ‌ترین پرتوستاره‌ای است که تاکنون در کهکشان راه شیری مشاهده شده است.

انتظار می‌رود ابر موصوف، دست کم یک ستاره (یا ستارگانی) را شکل دهد که 100 برابر خورشید جرم دارد و بیش از یک میلیون برابر شفاف‌تر از آن است.

از هر 10 هزار ستاره کهکشان راه شیری، فقط یک ستاره به چنین جرمی می‌رسد.

نظریه‌های فراوانی در خصوص چگونگی شکل‌گیری ستاره‌های عظیم وجود دارند اما تیم علمی حاضر در این پروژه بر این باور است که هسته ابر کلی به سمت درون شروع به فرویختن می‌کند و ماده به سوی مرکز افشانه می‌شود تا یک یا تعداد بیشتری ستاره عظیم را شکل دهد.

به گفته پروفسور گی فولر از دانشگاه منچستر و محقق حاضر در این مطالعه، این ستارگان نه تنها کمیاب هستند بلکه تولد آن‌ها بی‌نهایت سریع است و بنابراین دوران طفولیت آنها کوتاه است؛ در نتیجه، یافتن چنین شیء عظیمی در بدو تکامل در کهکشان راه شیری دستاورد قابل‌توجهی در نوع خود به شمار می‌آید.

این مشاهدات به طور دقیق جزئیات ریز شبکه رشته‌ای ابر و گاز را نشان می‌دهد که به درون ناحیه فشرده ابر جاری می‌شود و به شدت از نظریه نابودی جهان برای تشکیل ستارگان عظیم پشتیبانی می‌کند.

جزئیات این کشف علمی در مجله Astronomy and Astrophysics منتشر می‌شود.