محققان برای نجات شکارچی سیارات بیگانه ناسا، ایده استفاده از روش «میکرولنزیک گرانشی» را مطرح کرده‌اند.

ناسا در تاریخ 15 می (25 اریبهشت) از بروز نقص اساسی در چرخ واکنش تلسکوپ کپلر که برای حفظ موقعیت و قرار گرفتن در مسیر درست حیاتی است، خبر داد.

تلسکوپ کپلر در زمان پرتاب، به چهار چرخ واکنش (reaction wheel) مجهز بود که سه چرخ برای کنترل حرکت در امتداد هر محور و یک چرخ بعنوان یدک در نظر گرفته شده است.

ماه جولای 2012 چرخ دوم (2#) از کار افتاده و چرخ یدک (4#) جایگزین آن شد، اما بدلیل مشاهده نشانه‌هایی از اصطکاک بالا در چرخ یدک در ژانویه 2013 میلادی، تلسکوپ کپلر بمدت 10 روز به حالت ایمن(safe mode) درآمد.

با وجود تلاش‌های مستمر مهندسان ناسا مشکل چرخ یدک نیز برطرف نشد که در این شرایط تلسکوپ کپلر توانایی خود را برای قفل شدن روی ستارگان هدف برای کشف سیارات بیگانه احتمالی در مدار آنها از دست خواهد داد.

سیارات فراخورشیدی بالقوه به ستاره خود نزدیک بوده و بسرعت از مقابل آن عبور می‌کنند که این گذر مانند یک چشمک زدن به نظر می‌رسد؛ بنابراین تلسکوپ کپلر به درجه بالایی از ثبات و کنترل دقیق برای ضبط گذر سیارات بیگانه از مقابل نور ستاره میزبان نیاز دارد.

اما از دست دادن چرخ واکنش باعث از دست رفتن ثبات و کنترل تلسکوپ کپلر می‌شود.

کپلر در حال حاضر برای حفظ سوخت در وضعیت استراحت قرار دارد و پنل های خورشیدی را در جهت نور خورشید تنظیم کرده است.

تاکنون تمامی تلاش‌ها برای رفع نقص شکارچی پیر سیارات ناکام مانده است، اما «کیت هورن» از دانشگاه سنت اندروز و «اندرو گولد» از دانشگاه ایالتی اوهایو معتقدند، تلسکوپ کپلر با استفاده از روش میکرولنزیک گرانشی (gravity microlensing) می‌تواند همچنان به شکار سیارات ادامه دهد.

لنزهای گرانشی از نظریه نسبیت عام انشتین نشأت می‌گیرد؛ بر این اساس، جرم ستاره به قدری بزرگ است که گرانش کافی برای منحرف کردن نور مانند یک لنز تولید می‌کند. اگر جرم ستاره کافی باشد، حتی همگرایی یک ستاره کوچک نیز قابل اندازه‌گیری خواهد بود.

این پدیده در مقیاس کوچکتر «میکرولنزینگ» نامیده می‌شود؛ اگر جرم یک سیاره در حال گردش به دور ستاره منجر به اثر میکرولنزیک شده و اعوجاج (تغییر شکل اصلی) ناشی از آن قابل اندازه گیری باشد، می توان بسیاری از خواص سیاره را بدست آورد.

روش میکرولنزیگ گرانشی به همان سطح از دقت گذر سیاره بیگانه از مقابل نور ستاره میزبان نیاز ندارد؛ گذر بسیار سریع روی می‌دهد، اما میکرولنزیگ 10 برابر بزرگتر بوده و در طول چند هفته یا ماه قابل مشاهده خواهد بود.

استفاده از روش «میکرولنزیک گرانشی» برای تلسکوپ کپلر تنها در حد یک ایده مطرح شده است؛ حتی اگر ناسا با این طرح موافقت کند، سوالاتی مانند امکانپذیر بودن از لحاظ تکنیکی، هزینه‌های این روش و لزوم بازنویسی برنامه نرم افزاری کپلر همچنان بی‌پاسخ می‌ماند.

تلسکوپ فضایی کپلر ناسا در سال 2009 میلادی به فضا پرتاب شده و تاکنون دو هزار و 700 سیاره بیگانه احتمالی را خارج از منظومه شمسی شناسایی کرده است که وجود 132 سیاره تأیید شده‌اند.