مینا افشاری راد
عضو فعال –
فضاپیمای کاسینی ناسا، یک اقیانوس زیر سطحی محتمل روی ماه سیاره کیوان را کشف می کند :
واشنگتن: داده هایی از فضاپیمای کاسینی ناسا در تایتان، ماه کیوان، یک لایه از آب مایع زیر پوشش یخی آن، شبیه لنگرگاه آشکار کرده است.

محققان مقدار زیادی ماده فشرده و قابل ارتجاع را به عنوان ماهی که به دور کیوان می چرخد، دیده اند. آن ها دریافته اند که اگر تایتان کاملن از سنگ سخت ساخته شده باشد، جاذبه گرانش کیوان می تواند باعث ایجاد جریان ها ( کشندها ) یا برآمدگی ها ( تحدب ها ) با ارتفاع حدود 3 فیت ( 1 متر ) روی سطح ماه می شود . داده های این فضاپیما نشان می دهند که کیوان امواج جامدی با ارتفاع حدود 3فیت (1متر ) تولید می کند که نشان می دهد تایتان به طور کامل از مواد سنگی جامد تشکیل نشده است.
لوچیانو آیس ( Luciano Iess ) رهبر نویسندگان این مقاله و یکی از اعضای تیم کاسینی در دانشگاه اسپینزای رم می گوید : تشخیص کاسینی درباره جزر و مد زیاد روی تایتان به نتیجه تقریبن غیر قابل اجتنابی می انجامد که در آن جا یک اقیانوس پنهان در عمق وجود دارد. جستجوی آب یک هدف مهم در کاوش منظومه خورشیدی است و حالا جایی را کشف کرده ایم که در آن جا آب فراوان است.
تایتان در طی فقط 16 روز به دور کیوان می چرخد و دانشمندان قادر به مطالعه شکل ماه از جهات مختلف در حین گردش آن شده اند . تایتان کروی شکل نیست، اما کمی کشیده شده است. محور تقارن بلند آن وقتی که به کیوان نزدیک تر باشد بلند تراست، در 8 روز بعدی وقتی که تایتان از کیوان دورتر است محور تقارن آن کم تر کشیده می شود و کوتاه تر است و گردتر می شود. کاسینی تاثیر جاذبه آن فشردن و کشیدن را اندازه گیری می کند.

دانشمندان مطمین نبودند که کاسینی بتواند تحدب هایی که به وسیله کشش کیوان روی تایتان به وجود آمدند را کشف کنند. دانشمندان توانستند ساختار داخلی ماه را از 27 فوریه سال 2006 تا 18 فوریه سال 2011 با اندازه گیری تغییرات در جاذبه کشش تایتان به وسیله داده هایی که به شبکه فضایی عمقی ناسا( DSN ) بازگشت داده می شدند ، کشف کنند.
سمی آسمر( Sami Asmar ) یک عضو تیم کاسینی در لابراتوار نیرومحرکه جت ناسا در پاسادنا( JPL )، کلیف می گوید: ما مشغول اندازه گیری های فراتر از درک بودیم و خدا رو شکر کاسینی و DSN قادر به حفظ یک ارتباط بسیار مداوم با هم بودند. جزر و مدی که کیوان باعث ایجاد آن روی تایتان می شود در مقایسه با کششی که بزرگ ترین سیاره یعنی برجیس روی تعدادی از ماه هایش ایجاد می کند، بزرگ نیست. اما، عدم موفقیت در ایجاد سوراخ و چاله روی سطح تایتان، اندازه گیری های جاذبه بهترین داده ها را برای ما، از ساختار داخلی تایتان فراهم می کند.
یک لایه اقیانوسی لزومن نباید بزرگ و ژرف باشد تا بتواند چنین کشندها و جزر و مدهایی را ایجاد کند. یک لایه مایع بین سطح خارجی، پوشش دگردیسی پذیر و هسته جامد می تواند تایتان را قادر به منبسط و منقبض شدن وقتی که به دور کیوان می چرخد سازد. دانشمندان به این نتیجه پی برده اند که اقیانوس تایتان بیشتر از آب مایع تشکیل شده است، چون سطح تایتان بیشتر از یخ آب تشکیل شده است که در ماه های بیرون از منظومه خورشیدی فراوان است.
روی زمین، جزر و مدها از جاذبه گرانش ماه و خورشید که روی سطح اقیانوس های ما کشش ایجاد می کنند نتیجه می شود؛ در اقیانوس های آزادی می توانند به بلندی 2 فیت( 6سانتی متر ) باشند، در حالی که آب راحت تر جا به جا می شود؛ گرانشی که به وسیله خورشید و ماه هم چنین باعث می شود که پوسته زمین در کشندهای جامدی در حدود 2اینچ ( 5سانتی متر ) منقبض شود.
حضور یک لایه زیر سطحی از آب مایع در تایتان، به خودی خود شاخصی برای وجود زندگی در آن نیست و دانشمندان فکر می کنند زندگی به احتمال بیشتر در حال به وجود آمدن می باشد، به دلیل تماس آب مایع با سنگ و چنین اندازه گیری هایی نمی تواد گویای این باشد که زیر اقیانوس از سنگ یا یخ است. نتایج به دست آمده بیانگر دوباره پرسازی متان روی تایتان هستند.
جاناتان لنین ( Jonathan Lunine ) یک عضو تیم کاسینی در دانشگاه کرنل می گوید: حضور لایه آب مایع در تایتان مهم است، چون ما می خواهیم دریابیم که چگونه متان درون تایتان ذخیره می شود و چگونه می تواند به سطح برود. این مهم است چون همه چیزهایی که درباره یافته های منحصر به فرد تایتان می دانیم به دلیل حضور فراوان متان است ، در عین حال متان موجود در جو ناپایدار است و در دوره های زمین شناسی کوتاه نابود خواهد شد.
یک اقیانوس آب مایع و نمک زده با آمونیاک ، می تواند مخلوط آب آمونیاک مایع شناور و سبک تولید کند که در میان پوسته و متان آزاد از یخ بجوشد و فوران کند ؛ یک چنین اقیانوسی می تواند هم چنین به عنوان یک مخزن عمیق برای ذخیره متان عمل کند.
ماموریت هویگنس کاسینی ، یک پروژه همکاری از ناسا ، آژانس فضایی اروپا و یک آژانس فضایی ایتالیایی است. این ماموریت توسط JPL برای هیات ماموریت علمی ناسا در واشینگتن مدیریت می شود. DSN، نیز به وسیله JPL که یک شبکه بین المللی از آنتن هایی است که ماموریت های فضاپیماهای درون سیاره ای و هم چنین مطالعات رادیویی و رادارهای نجومی برای اکتشافات درون منظومه خورشیدی و کیهان را حمایت می کند ، مدیریت می شود . این شبکه، هم چنین ماموریت مدارهای دور زمینی انتخاب شده را انجام می دهد. تیم رادیوی علمی کاسینی در کالج ولسی در ماساچوست قرار دارد.

نویسندگان: Dwayne Brown ، برج نظارت واشینگتن
Jia-Rui C. Cook ، لابراتوار نیرومحرکه جت پاسادنا ، کلیف
برای به دست آوردن اطلاعات بیشتر درباره این ماموریت :
http://www.nasa.gov/cassini http://www.nasa.gov/home/hqnews/2012/jun/HQ_12-218_Saturn_Titan_Ocean.htmlبرای دیدن عکس های بیشتر از تایتان و دیگر ماه های کیوان :
http://www.nasa.gov/mission_pages/cassini/multimedia/gallery-indexTitan.html