محسن شبانی مدیر تیم نرم افزاری انجمن-


گزارش رصد گذر تیم 1 انجمن نجوم آماتوری ایران- از فراز برج میلاد تهران

سال 83، سالی که برای نجومی‌ها و بعضی از مردم ایران و جهان یادآور خاطره‌ای بود که نشان دایره تیره‌رنگی بر رخ مهر تابان خودنمایی کرد و چند ساعتی مهمان پهنه‌ی آن بود. خوب به یاد داریم در آن زمان در یکی از فرهنگسراهای جنوب تهران به نام بهمن، عده‌ی زیادی از علاقه مندان و عاشقان آسمان گرد تلسکوپ ها جمع شده بودند تا این رویداد زیبا را نظاره‌گر باشند.
در دوران بسیار خوبی از نجوم قرار داریم و با گذشت تقریباً هشت سال، بار دیگر این نشان مدور، دیدگان مردم مشتاق و این‌بار آگاه را به سمت خود جلب نموده و شیفتگی بیشتری را به ارمغان آورد.
سیاره ناهید بار دیگر همه را فراخواند که می خواهد از مقابل خورشید عبور کند و وعده‌ی بعدی را برای 105 سال دیگر گذاشت تا شیفتگانش اشتیاق بیشتری برای مشاهده‌اش داشته باشند.
چهارشنبه 17 خرداد 1391 (15 رجب 1433 و 6 ژوئن 2012) فرا رسید و همه کسانی که ارزش این روز را می‌دانستند برنامه‌ریزی کرده تا این رخداد زیبا را که یاد آور بخش کوچکی از بزرگی پروردگار است، به نظاره بنشینند.
انجمن نجوم آماتوری ایران با برنامه ریزی‌های قبلی برای رصد گذر ناهید، 2 گروه با مأموریت های مختلف آماده سازی کرده بود.

تیم شماره 1 متشکل از آقایان شریفی، مدرس و کارشناس نجوم انجمن و اینجانب به عنوان کارشناس و مدیر تیم نرم افزاری انجمن با موقعیت رصدی برج میلاد، با استقرار ابزار و وسایل رصدی بر فراز برج قبل از طلوع خورشید آماده برای ثبت لحظات این پدیده بودند. تیم 2 نیز با فاصله از تیم 1 د رهمین زمان و در ارتفاعات استان البرز بدور از هیاهو شهری و مشکلات ناشی از پاسخگویی عمومی و یا رسانه ای به کار علمی خود مشغول بودند.

تماس سوم در این رصدگاه: 09:07
زمان ثبت لحظه پایان گذر: 09:23

رصد امسال با رصد سال 83 تفاوت عمده‌ای که برای ایرانیان داشت این بود که بخش ابتدایی گذر قبل از طلوع خورشید اتفاق می‌افتاد و قابل مشاهده نبود. البته مشاهده گذر به هنگام طلوع خورشید در ساعت 06:02 ، آن هم از پشت دماوند کوه پرشکوه، منظره‌ی غیر قابل وصف و زیبایی را پدیدار ساخت که ما را بر آن داشت که با همت بیشتری به ثبت اطلاعات و تهیه تصاویر بپردازیم.
کم کم خورشید خود را بیشتر نمایان می کرد و ما هم ازپشت تلسکوپ 1اینچ ال ایکس 200 به همراه فیلتر ویژه خورشید که با نرم افزار استلاریوم فارسی(دومین نرم افزار فارسی تیم نرم افزاری انجمن نجوم آماتوری با توانایی هدایت تلسکوپ) کنترل می‌شد به مهر و ناهید سلام کردیم.
رخسار مهر علاوه بر ناهید چندین لکه بسیار زیبا داشت که در تصاویر تهیه شده به خوبی دیده ‌می‌شوند.
برج میلاد تهران، در تراز 292 یا همان سکوی دیدباز، میزبان گروه مرکز نجوم آستان حضرت حضرت عبدالعظیم(ع) نیز بود و که مشاهده ذوق و شوق آنها و از طرفی حضور چندین منجم آماتور دیگر اجازه رسوخ خستگی را به ما نمی‌داد.
ابتدا قصد داشتیم با اسکای ایمیجر به تصویرداری از رصد بپردازیم که متأسفانه مشکلی برای آن پیش آمد ونهایتاً توانستیم از طرق دیگر پیش بینی شده لحظات زیبای گذر را ماندگار نماییم و با استفاده از دوربین 8 مگاپیکسلی تصاویربه صورت عکس و فیلم توسط این تیم تهیه شد.
زیباترین لحظه‌ای که در این روز برای رصدگران اتفاق می‌افتاد قطره سیاهی بود که به هنگام تماس سوم دیده شد. از این لحظه به بعد کم کم غمی به دل رصدگران نفوذ می کرد که با تماس چهارم و پایان لحظه گذر همانند بغضی سنگین گلویمان را می‌فشرد و آن هم وداع با این پدیده و انتظاری 105 ساله بود.