با نزدیک تر شدن دنباله دار 3 کیلومتری Churyumov Gerasimenko به خورشید، گرما باعث می شود تا ذرات گرد و غبار و گاز از هسته جدا شوند. فضاپیمای رزتا در ژوئیه گذشته به هسته ناهموار دنباله دار رسید و اکنون همراه با آن در حال چرخش به دور خورشید می باشد.  تجزیه و تحلیل داده های مخابره شده اخیر از فضاپیمای رزتا نشان می دهد که آب زمین نمی تواند از برخورد دنباله دار های باستانی نظیر 67P به زمین سرچشمه گرفته باشد. علاوه بر این، نه روزتا و نه کاوشگر Philae به دور هسته میدان مغناطیسی تشخیص نداده اند که نشان می دهد ممکن است عوامل مغناطیسی در تکامل اولیه منظومه شمسی تاثیر نداشته است. دنباله دار 67P که در عکس بالا به صورت هلال و با رنگ کاذب آن را مشاهده می کنید، با نزدیک شدن به نقطه حضیض خورشیدی خود در آگوست 2015 و رسیدن به فاصله ای کمی بیشتر از فاصله کره زمین با خورشید هم چنان به تبخیر خود ادامه می دهد.