پژوهش جدید محققان دانشگاه اوپن نشان داده که آب یافت شده در سنگهای باستانی ماه ممکن است در حقیقت از زمین اولیه نشات گرفته و حتی از رویداد برخورد باعث شکل‌گیری ماه، جان سالم بدر برده باشد.

این نتایج با بررسی میزان آب موجود در ماده معدنی آپاتایت در نمونه سنگهای ماه که توسط ماموریت‌های آپولو به زمین آورده شده‌اند، بدست آمده‌اند.

به گفته محققان، سنگهای باستانی ماه از مقادیر قابل توجهی از آب برخوردارند که در ساختار بلوری آپاتایت گرفتار شده‌اند. آنها همچنین برای شناسایی منبع احتمالی آب، به اندازه‌گیری نشانه ایزوتوپی هیدروژن آب در این سنگها پرداختند.

محققان دریافتند که این نشانه ایزوتوپی بسیار مشابه نمونه‌های زمینی و برخی شهاب‌سنگهای کندریتی کربن‌دار است.

به گفته آنها، سازگاری قابل‌توجه بین ترکیب هیدروژنی نمونه‌های ماه و ذخایر آب زمین قویا نشانگر وجود یک منشا مشترک برای آب در سیستم زمین-ماه است.

این پژوهش در نشست علوم سیاره‌ای اروپا در لندن ارائه شده است.