با وجود تمام مخاطرات موجود در سیاره سرخ، دانشمندان همچنان از مریخ به عنوان سکونت‌گاه دوم بشر یاد می کنند.

نخستین تصویر نمای نزدیک از مریخ در سال 1965 میلادی توسط ناسا تهیه شد که شیفتگی انسان برای سفر و سکونت بر سطح سیاره سرخ را افزایش داد.

علاوه بر تلاش ناسا برای انجام سفر سرنشین دار به مریخ تا سال 2030، پروژه Mars One‌ نیز ایده ساخت نخستین مستعمره انسانی بر سطح سیاره سرخ را مطرح کرد که نشان می دهد عزم انسان برای سکونت در مریخ جدی است.

اما اطلاعات جدید نشان می دهد که محیط سیاره مریخ برای ادامه حیات انسان چندان مناسب نیست؛ حدود 95 درصد جو مریخ از دی اکسید کربن تشکیل شده که غیر قابل تنفس است و دمای این سیاره نیز بین 35 تا منفی 135 درجه سانتیگراد متغیر است.

آخرین داده های ارائه شده در خصوص مأموریت سرنشین دار به مریخ در نشست Humans 2 Mars واشنگتن نشان می دهد، مواد معدنی سیلیکات در سیاره سرخ سلامت انسان را در دراز مدت تهدید می کند؛ همچنین پرکلرات های آلوده به گرد و غبار مریخ می توانند باعث آسیب غده تیروئید شوند.

کشف سنگ گچ (Gypsum) در سطح این سیاره مشکل دیگری است که سلامت مسافران مریخ را تهدید می کند؛ سنگ گچ سمی نیست، اما در صورت استشمام اثری مشابه گرد و غبار موجود در معادن داشته و عملکرد ریه را متوقف می کند.