گرد آوری توسط: حسین کلانتر- کلکسیونر تمبرتاریخچه انتشار تمبراز زمانهای بسیار دور که انسانها زندگی را قبول کرده و به تشکیل یکنوع زندگی دسته جمعی موفق شدند احتیاج به برقراری ارتباط بین قبایل دور از هم نیز آشکار بود. قبل از ایجاد نوعی خط که بتواند پیغام کتبی باشد افرادی بودند که پیغام را شفاهی از محلی به محل دیگر می رساندند. این افراد با استفاده از وسیله ای شبیه به نوعی سیم که به چوبی بسته و به آن گره می زدند آنرا به خود بسته حرکت می نمودند، با دست زدن به این گره ها چون دانه تسبیح پیغام را بیاد آورده مرور می کردند.
درهندوستان افراد پیغام رسان را بنام "داک" می خواندند این افراد چون در شب از میان جنگل عبور می کردند بدور گردن خود جهت ترساندن حیوانات جنگلی زنگ می آویختند.
داریوش پادشاه بزرگ هخامنشی چابک سواران دولتی را تربیت کرده بود که نوشته های دولتی را ایستگاه به ایستگاه برده بچاپار بعدی می رساندند، بدین ترتیب بوسیله این چابک سوران همیشه از اخبار دورترین نقاط کشور مطلع می شدند.
جمله معروف او که " نه برف و نه باران نه گرما و نه تاریکی شب نمی تواتند پیکهای تندرو را از حرکت باز دارد" در بالای سر در ساختمان اداره پست شهر نیویرک به چشم می خورد.
هر زمان قبایلی با هم اجتماع می کردند و همکاری با دیگر محسوس میشد ارتباط اصل اساسی آن جامعه بود.
در ابتدا استفاده از سیستم ارتباطات در اختیار روسای قبایل و بعدها پادشاهان و امپراطوران بود در زمان سزار آگوست Augustus Caesarچیزی شبیه به سیستم پستی امروزی بوجود آمد گراسوس پاپلیکوسCurus Publitcus جاده های مشخصی در سراسر امپراطوری روم بوجود آورد و پیک ها مجاز بودند پیغام افراد ممتاز رسمی دولتی را به افراد مورد نظر برسانند. از این زمان بود که کلمه پست مصطلح گردید. در امتداد جاده های مورد استفاده پیک ها محلهایی جهت استراحت و تشخیص محل و مسافت بعدی که بایستی طی شود بوجود آمد که نام پست و بعداً دفتر Office از آن گرفته شد.
تجار شهر هانز Hanse در حاشیه دریای بالتیک Baltic قرارگاه مخصوصی برقرار کرده و افرادی را برای خدمت در این دفاتر و رساندن پیغام های خودشان و شاید دیگران استخدام کردند.
چندی بعد کنت ترن آوتاکسیز Count of Thurn Taxis سیستم پستی شخصی را تاسیس نمود که در بیشتر شهرهای اروپا فعالیت می کرد. افرا با پرداخت مبلغ معین می توانستند از این سیستم پستی استفاده نمایند. در واقع میتوان این تشکیلات را شروع سیستم پستی جدید نامید.
علاوه بر سیستم ایجاد شده که اتفاقاً از طرف پادشاه هم حمایت می شد سیستم ها ی پستی شخصی دیگر هم کم و بیش در اروپا بوجود آمد یکی از آنها بوسیله دانشگاه های فرانسه بوجود آمد تا دانشجویان برای دریافت پول از والدین خودشان مکاتبه نمایند.
در لندن سال 168تقریباً دویست سال قبل از ایجاد سرویس پستی جدید ویلیام دوکرا William Docwra تشکیلات پنی پست را بوجود آورد بدین معنی که هزینه ارسال نامه در داخل شهر لندن یک پنی دریافت میکرد. صندوقهای پست در محلات مختلف شهر لندن نصب دفاتری هم تاسیس نمود. نامه ها هر یک ساعت یک بار از صندوقها جمع آوری و دفترشعبه به تاریخ همان ساعت مهر میشد. تشکیلات همه گیر و پر سود شده بود تا جائیکه دوکرا با دوک آو یورک Duke of York که ادعا میکرد امتیاز حمل نامه به او تعلق دارد درگیری پیدا نمود. بدین ترتیب تشکیلات پستی از طرف دولت ضبط و اداره می شد تا سال 180که دفتر پستی دوپنی The Two Penny Post بوجود آمد.
سیستم پستی در انگلستان کم و بیش ایجاد راه های پستی در سراسر کشور بوجود آمد و نامه برای خارج از کشور بوسیله صاحبان کشتیهای خصوصی و افراد انجام می گرفت. خدمات پستی برای عموم بود و هر کس می توانست نامه پست کند و اجرت از گیرنده نامه دریافت میشد. این مسئله ایجاد ناراحتی بسیار برای نامه رسان ها می نمود بدین معنی که گیرنده نامه با قرار قبلی فرستنده و به کار بردن رمز در متن آدرس از مقصود فرستنده مطلع و نتیجتاً از دریافت نامه خودداری می نمودند. پستچی بیچاره مجبور می شد نامه را برگرداند. این امر باعث ضرر اداره کنندگان تشکیلات پست بود. اختراع ماشین بخار تحول عظیمی را در جهان پایه گذارد که در سیستم پستی هم تاثیر فوق العاده نمود.
در سال 1837 سیر رونالد هیل Sir Rowland Hiil مطالعات بسیاردر مورد نحوه دریافت کرایه پست نمود. بعضی مردم فکر ایجاد تمبر را یک پدیده جدید از طرف رونالد هیل می دانند، در حالیکه برای جمع آوری مالیات سالها از نوعی اتیکت چاپی شبیه تمبر استفاده می شد. فکر استفاده از تمبر برای برای اخذ کرایه پست از فرستنده نامه اصولاً چاپ اولین تمبر پست از طرف سیر رونالد هیل بود.
اولین تمبر پست در انگلستان معروف به پنی سیاه Black Penny در تاریخ 6 می 184منتشر شد و چون انتشار تمبر پست قبل از این تاریخ سابقه نداشت از نوشتن نام کشور انگلستان بر روی تمبر خودداری کردند کما اینکه هنوز هم بعد از گذشت بیش از 16سال نام انگلستان بر روی تمبر آن کشور دیده نمی شود، مگر تصویری از پادشاه یا ملکه که پادشاه می باشد در گوشه تمبر چاپ می شود. برای سهولت چسباندن تمبرپاکت پشت تمبر را چسب زدند، این مسئله که پشت تمبر را که صورت ملکه دارد بایستی با آب دهان مرطوب کرد جاروجنجال به پا نمود و آن را نوعی توهین به ملکه می دانستند و بعضی هم نسبت به مهر زدن روی تمبر که باعث آلودگی صورت ملکه می شد باز اعتراض داشتند که مالیدن و ملوث کردن صورت ملکه توهین است. همزمان با اولین تمبرپست دولت انگلیس که روی آن تمبر چاپ شده بود و همچنین پاکت بدون تمبر ولی با تصاویری زیبا منتشر نمود.
فکر چاپ تمبرپست که بوسیله سیر رونالد هیل انجام گرفت بلافاصله جنبه جهانی گرفت و کشورها یکی پس از دیگری اقدام به چاپ نمودند و در فاصله ده ساله 25 دوک نشین، ایالت و بعضی کشورهای بزرگ تمبر پست منتشر نمودند.
ارسال نامه بین کشورها و تحویل و تحول و پرداخت کرایه پستی آنها مشکلاتی را بوجود آورد. دکترهاینریش فن اشتفان Dr.Heinrich von Stephan رئیس پست امپراطوری آلمان تشکیل اتحادیه پستی جهانی را پیشنهاد نمود. مسائل مربوط به پست و نحوه کارادارات پست کشور پست کشورها تنظیم قوانین و مقررات در این اتحادیه بررسی و تصمیمات متخذه که باتصویب نمایندگان عضو این اتحادیه بوده به کشورهای عضو ابلاغ میشود. اتحادیه پست جهانی در 1875 میلادی بوجود آمد و مرکز آن در شهر برن در کشور سوئیس است. دولت ایران در تاریخ اول سپتامبر1877 به عضو این اتحادیه در آمد.
دولت ایران در سال 1865 هیئتی را برای تهیه طرح تمبر و مذاکره با طراحان معروف به فرانسه اعزام نمود. با ورود این هیئت شخصی بنام ریستر که از مقصور و هیئت ایرانی مطلع شده بود طرحی تهیه نمود که مورد قبول واقع نشد و به او برگشت دادند. هیئت مذکور طرح دیگری که بوسیله آلبرت بار طراح تمبر تهیه شده بود قبول و کلیشه های تهیه شده را با خود به تهران آورد. با استفاده از کلیشه های موجود تمبرهای اولیه ایران را در تهران چاپ نمودند.