***** انجمن نجوم آماتوری ایران نوروز ایرانی و فرا رسیدن بهار پر طراوت را به ایرانیان اندیشمند، در هر جای این کره کوچک خاکی هستند شادباش گفته؛ رویش جوانه های امید و شادی را در سرای پر مهرتان همراه با سلامتی و موفقیت برای همه پارسی زبانان دنیا آرزومند است. روابط عمومی *****    
جمعه 10 فروردین 1403 | 19 رمضان 1445 | 29 مارس 2024
»
»
»
قدر استاد نکو دانستن...

قدر استاد نکو دانستن...
يكشنبه 15 اسفند 1389 - 02:30 | شاخه : | 6518 بازدید | 0 دیدگاه

امیر فراقی
آنچه که در پی  می آید متن سخنرانی آقای فراقی مسئول وبخش رویت هلال انجمن نجوم آماتوری ایران در یکی از همایشهای گذشته انجمن است که در حقیقت گزارش دیدارایشان و اعضای انجمن از بانو طریان در چند سال قبل بوده است.
ساعت 13 الی 14 امروز دوشنبه 16 اسفند 89 مراسمی ویژه این استاد در کلیسای مریم مقدس واقع در خیابان جمهوری- خیابان میرزا کوچک خان برگزار و از آنجا تشییع پیکر پاک این بانو انجام و برای همیشه در آرامگاه آرام خواهند گرفت. انجمن نجوم آماتوری ایران درگذشت این استاد فرهیخته را به جامعه دانشگاهی ومنجمان آماتورشیفته  تسلیت عرض می نماید واز کلیه اعضا وجامعه منجمان آماتور کشور برای حضور در مراسم این بانوی گرانمایه دعوت به عمل می آورد.مسلماً تجلیل از پیشکسوتان که در روزگار خود عاملان موثر پیشرفت و توسعه علم وفرهنگ بوده اند، گامی به جلو برای ماندگار شدن این تفکر در جامعه امروز و فردای ایران خواهد بود. در سالهای گذشته این پایگاه اینترنتی نیز گزارشی از عیادت این بانوی فرهیخته را منعکس نمود.به نام خدا
قدر استاد نکو دانستن...
گزارشی از ملاقات با خانم دکتر آلینوش طریان اولین بانوی استاد فیزیک ایران

همراه با آقای محسن شبانی مدیر پایگاه اینترنتی انجمن نجوم آماتوری ایران در چهارشنبه ای پاییزی راهی سرای سالمندان  توحید شدیم برای ملاقات یکی از مفاخرنجوم  ایران ،که امروز در طبقه دوم ساختمانی در حوالی میدان توحید تهران در اتاقی به نام سنبل روزگارپاییزی عمر خود را سپری می کند. او روزگاری اولین بانوی استاد فیزیک در ایران بود،اکثر اساتید فیزیک حال حاضر زمانی شاگرد این بانو بوده اند؛ خانم دکتر آلینوش طریان.
وارد محیط شدیم ،کفشها را درآوردیم. آقای حسینی مسئول سرای سالمندان توحید ما را به داخل فرا می خواند.
آنجا بانویی سپید موی خیره به پنجره بر روی تختی نشسته است،دوباره نگاهی به سالمندان می اندازم محیطی تمیز با آهنگی ملایم شبیه به مهدهای کودک ولی انگار گرد سپیدی بر افراد این مهد پاشیده اند.وارد اتاق می شویم بانو آلینوش طریان با لبخندی زیبا به ما خوش آمد می گوید، تعجب می کنم بر خلاف شنیده های اخیر خانم دکتر طریان بسیار شاداب بود.
صحبت را شروع می کنیم؛ در ابتدا خانم دکتر به خاطر بیماری آلزایمر ما را با دانشجویانش اشتباه می گیرد وما افتخار می کنیم . پرسیدم خانم دکتر چرا سوربن فرانسه را رها کردید ؟ او گفت: چون من بی وفا نیستم ، در آن زمان مملکت به من نیاز داشت ، این بی وفایی است که ما آنجا برویم و کشور را فراموش کنیم.اما اعتقاد داشت برای پیشرفت تحصیل در آنجا مفید است.از او پرسیدیم:اولین بانوی فیزیک ایران شدن سخت نبود؟ آیا آقایان ناراحت نشدند؟ با نه محکمی به ما پاسخ داد و گفت: استادان من، مرا بسیار حمایت کردند.صحبت درباره فیزیک خورشیدی شروع شد.درتمام صحبت لبخند از لبانش محو نمی شد و با شور و حرارت با ما سخن می گفت و سوالات ما را جواب می داد؛ تا اینکه به او گفتیم رصد خانه خورشیدی را خراب کردند؛ لبخند از لبانش پاک شد به قول اخوان ثالث:"این نخستین بار شاید بود کان کلید گنج مروارید او گم شد" برافروخت ، سر را به نشانه عصبانیت تکان داد ؛ آخر او برای پای گرفتن رصدخانه خورشیدی تلاش های بسیار کرده بود.
از او تقاضای نصیحتی می کنیم ، می گوید هر رشته ای که دوست دارید ادامه بدهید و در آن پیشرفت کنید. دیگر وقتمان پایان یافته است. اما او هنوز انرژی دارد ، برای بانویی با سنی بالای 8سال بسیار عجیب است اینگونه سخن گفتن.
نگاهی به دیوار می اندازم لوح های تقدیر بسیاری از انجمن ها ، تشکل های گوناگون و ... آنجا نصب شده است.
از او خداحافظی میکنیم و او با لبخند این بار ما را بدرقه می کند.
دوست عزیزم محسن شبانی به ایشان می گوید :
خانم دکتر اگر ما را یادتان می ماند من محسن شبانی هستم و ایشان امیر فراقی، سر را تکان می دهد دوباره لبخند می زند
نمی توانیم از او دل بکنیم در این چند دقیقه به او وابسته شده ایم. اما چه کنیم این قانون آنجاست.
در طبقه پایین دفتر سرای سالمندان توحید با آقای حسینی درباره وضعیت خانم دکتر صحبت می کنیم می گوید: حال خانم دکتر خوب است. دائماً فیزیوتراپی می شود. واقعاً از چهره خانم دکتر طریان این مطلب هویدا بود ، هوشیاری وی به گونه ای بود که جزییات را به طورکامل بیان می کرد ، با صدایی گرم و رسا و چهره ای شاداب ،اصلی ترین مشکل او آلزایمر است. سرای سالمندان را ترک می کنیم.
اما...
آیا جای چنین بانویی در میان ما خالی نیست؟
جایگاه معنوی  بانویی عالم،آگاه،غیور و میهن پرست کجاست؟
چرا نهادها ، سازمان ها و مهمتر از همه دولت و دانشگاهیان یادی از خانم دکتر نمی کنند؟
چرا نام او در کتاب های ما نیست؟
او هنوز زنده است، درکنار ماست ، در گوشه ای از شهر ، حالش خوب است بد نیست؛ هنوز فرصت باقی است برای
نکوداشت اینگونه اساتید، مواظب باشیم ؛ چه ناگهان زود دیر می شود!

گفت استاد مبر درس از یاد
یاد باد آنچه به من گفت استاد
یاد باد آنکه مرا یاد سوخت
آدمی نان خورداز دولت یاد
هیچ یادم نرود این معنی
که مرا مادر من ، نادان زاد
پدرم نیز چو استادم دید
گشت از تربیت من آزاد
پس مرا منت از استاد بود
که به تعلیم من ایستاد،استاد
هرچه میدانست آموخت مرا
غیر یک اصل که ناگفته نهاد
قدر استاد نکو دانستن
حیف استاد به من یاد نداد
با احترام و فروتنی

امیر فراقی


اشتراک گذاری در:

بیان دیدگاه

- لطفاً نام و دیدگاه‌ خود را با حروف فارسی تایپ کنید.
- سایت انجمن نجوم آماتوری ایران مجاز به ویرایش ادبی دیدگاه‌ها است.
- دیدگاه‌هایی که حاوی مطالب کذب، توهین یا بی‌احترامی و موارد مغایر با قوانین کشور باشند منتشر نخواهند شد.
- دیدگاه‌ها پس از تأیید منتشر می‌شوند.
نام:(اجباری)
رایانامه:(اجباری)
دیدگاه:

کد امنیتی:
(از چپ به راست)
https://www.instagram.com/iranastronomy/
هم اکنون