استیون هاوکینگ، فیزیکدان و نظریه‌پرداز در سن 76 سالگی درگذشت. ادامه زندگی وی از دیدگاه پزشکان یک شگفتی به حساب می آمد؛ زیرا افراد مبتلا به این بیماری خاص معمولا پس از مدت کوتاهی فوت می کنند. این بیماری رفته رفته تمام بدن او را در بر گرفت. با این حال معلولیت شدید وی مانعی برای تلاش و کوشش در راستای فراگیری و پیشبرد علم نبود. علیرغم معلولیت شدید، وی موفق به کسب جوایز علمی مختلفی شد.

سه فرزند این دانشمند کیهان شناس خبر درگذشت او را تایید کرده اند و با صدور بیانیه ای در نخستین ساعات بامداد چهارشنبه (امروز) گفته اند که او پس از چهل سال فعالیت علمی و تحقیقاتی در خانه اش در کمبریج درگذشته است.  آنها در این اطلاعیه آورده اند: "ما از فوت پدر عزیزمان عمیقا اندوهگین هستیم. او دانشمندی بزرگ و انسانی فوق‌العاده بود که فعالیت‌ها و آثارش برای چندین سال برسر زبان‌ها خواهد بود. شجاعت و ایستادگی او در کنار ذکاوت و شخصیتش، الهام‌بخش مردم سراسر دنیا بوده است. او زمانی گفت که جهان هستی بدون آنکه میزبان کسانی باشد که دوستشان دارید، مفهومی نخواهد داشت. ما برای همیشه به یاد او خواهیم بود". استیون ویلیام هاوکینگ فیزیکدان نظری، کیهان‌شناس و نویسنده بریتانیایی و مدیر تحقیقات مرکز کیهان‌شناسی نظری در دانشگاه کمبریج و وارث کرسی تدریس آیزاک نیوتن بود که کارهای علمی‌اش سابقه‌ای بیش از 40 سال دارد. کتاب‌ها و نظریاتش، او را به یک چهره محبوب تبدیل کرد. او عضو جامعه سلطنتی هنر بوده است .

هاوکینگ به مدت 30 سال یعنی از سال ۱۹۷۹ تا یکم اکتبر ۲۰۰۹، دارنده کرسی ریاضیات لوکاس بود. وی به خاطر فعالیت در زمینه کیهان‌شناسی و جاذبه کوانتوم به ویژه مقالات علمی هاوکینگ، نگاه فیزیکدانان را به سیاه‌چاله‌ها و زمان تغییر داد، شناخته شده‌ است. کتاب "تاریخچه زمان" او به عنوان پرفروش‌ترین کتاب در بریتانیا باقی‌ماند باعث شهرتش شد. همچنین، کتاب طرح بزرگ او که در سال ۲۰۱۰ به چاپ رسید پس از چند روز به یکی از پرفروش‌ترین کتاب‌ها تبدیل شد.

هاوکینگ 21 سال داشت که مشخص شد او به بیماری ALS در نورون‌های حرکتی خود مبتلا بود، این بیماری به‌تدریج هاوکینگ را مبتلا به بیماری اسکلروز جانبی آمیوتروفیک و از هرگونه تحرک عاجز بود. وی با وجود توانایی‌های بسیار در زمینه کیهان‌شناسی، اما موفق به دریافت جایزه نوبل نشد.