ابرنواختر نافرجام: ستاره در حال مرگ بزرگ مستقیما سیاهچاله شد
محققان یک تحقیق جدید را شروع کرده اند که توضیح می دهد این به اصطلاح " نافرجامی عظیم" که در کهکشانی همسایه شناسایی شد، آیا می تواند نشان دهد که چرا تعداد بسیار اندکی از ستاره های بزرگ دیده شده اند که تبدیل به ابرنواختر می شوند. در حالی که در حدود 30 درصد از این ستاره های بزرگ میتوانند به آرامی تبدیل به سیاه چاله شوند.
کریستوفر ککانک نویستنده و منجم از دانشگاه اوهایو می گوید: " دیدگاه معمول می گوید که یک ستاره تنها پس از یک ابرنواختر می تواند به یک سیاه چاله تبدیل شود. اگر ستاره ای بتواند بدون تبدیل به ابرنواختر شدن به یک سیاه چاله تبدیل شود، می تواند به ما کمک کند بفهمیم که چرا ما از بیشتر ستاره های بزرگ ابرنواختر نمی بینیم."
ستاره در حال مرگ 25 برابر عظیمتر از خورشید ما و در NGC 6946 که یک کهکشان مارپیچی در فاصله 22 میلیون سال نوری از زمین، واقع شده بود (به علت ابرنوخترهای زیادی که در این کهکشان رخ میدهند که یکی از تازه ترین آنها SN 2017 eaw بود، ستاره شناسان این کهکشان را کهکشان آتش بازی نام نهاده اند.).
یکی از ستاره های این کهکشان که N6946-BH1 نامیده میشود در سال ۲۰۰۹ به آرامی درخشانتر شد. در سال ۲۰۱۵ این ستاره کاملا ناپدید گشت و محققانی که آسمان را با تلسکوپ دوچشمی بزرگ آریزونا زیر نظر داشتند نمی توانستند اثری از ابرنواختر در آن نقطه ببینند. بنابراین ستارهشناسان با هدف استفاده از دو تلسکوپ قویتر از تلسکوپهای هابل و اسپیتزر استفاده کردند تا دریابند که آیا ستاره مورد نظر کمی کم نورتر شده یا اینکه پشت ابرهایی مخفی مانده است.------ توضیح تصویر: این دو عکس تلسکوپ هابل ستاره غولپیکر N6946-BH1 را نشان میدهند، قبل(چپ) و بعد از ناپدید شدن به سبب فروپاشی به یک سیاهچاله. تصویر چپ ستاره را آنطور که در سال ۲۰۰۷ دیده میشد نشان میدهد. تصویر راست همان منطقه است در سال ۲۰۱۵ بدون وجود ستاره مذکور. ------
نتیجه جستجو حاصلی در بر نداشت، از این رو ستاره شناسان گزینه های دیگر را یکی یکی کنار زدند و به این نتیجه رسیدند که N6946-BH1 مستقیما به یک سیاهچاله تبدیل شده است.
اسکات آدامز دانشجوی سابق دانشگاه دولتی اوهایو و کسی که دکترای خود را به خاطر نوشتن در این زمینه دریافت کرده در سخنانی گفت:« در اولین هفت سال سپری شده از مطالعات ما، N6946-BH1 اولین ابرنواختر نافرجامی است که یافتیم. در این مدت ۶ ابرنواختر معمول در کهکشانی که ما مشغول مطالعه آن بودیم اتفاق افتاد، بنابراین به نظر میرسد ۱۰ تا ۳۰ درصد ستاره های بزرگ به شکل یک ابرنواختر نافرجام میمیرند.
او اضافه میکند: « این نسبت که مشکل ما را – در تعداد ابرنواخترها- می توانست توضیح دهد، ما را به این مطالعه علاقه مند کرد. اگر همه ستاره های بزرگ به ابرنواختر تبدیل میشوند ما تعداد کمتری از آنچه که باید ابرنواختر میدیدیم، میبینیم.
----- توضیح تصویر: در این تصویر طراحی شده از یک ابرنواختر نافرجام از یک ستاره غول قرمز٬ پوشش ستاره پرتاب شده و منبسط میشود و به دور سیاهچاله تازه شکل گرفته قرار میگیرد.------
در عین حال، کریستوف استینک یکی دیگر از نویسندگان و ستارهشناسان اوهایو بیان داشته که ستاره هایی که مستقیما به سیاهچاله تبدیل میشوند منطقی تر به نظر میرسند. به این دلیل که ابرنواختر بیشتر لایه های بیرونی یک ستاره را به بیرون پرتاب میکند و مقدار جرم کمتری را برای تشکیل یک سیاهچاله باقی می گذارد.
نتایج تحقیقات اخیر برای انتشار در Royal Astronomical Society پذیرفته شده است.
اشتراک گذاری در:
- سایت انجمن نجوم آماتوری ایران مجاز به ویرایش ادبی دیدگاهها است.
- دیدگاههایی که حاوی مطالب کذب، توهین یا بیاحترامی و موارد مغایر با قوانین کشور باشند منتشر نخواهند شد.
- دیدگاهها پس از تأیید منتشر میشوند.