افق های نو بعد از عبور از نزدیکی پلوتو در تاریخ 14 جولای، 2015( 23 تیر ماه 1394) این تصویر را توسط دوربین فضاپیما از بخش شب پلوتو (با نگاه به سمت نورخورشید)، بصورت حاشیه آبی رنگ در اطراف پلوتو نمایان کرده است.

آلن استرن محقق اصلی این ماموریت می گوید: " چه کسی می توانست انتظار یک آسمان آبی در کمربند کوییپر داشته باشد؟ "

کارلی هاوت از تیم علمی افق های نو این پدیده را چنین توضیح می دهد: "آسمان آبی اغلب از پراکندگی نور خورشید توسط ذرات بسیار کوچک ایجاد می شود. در زمین، این ذرات، مولکول های نیتروژن هستند. در پلوتو، این ذرات دوده مانند را ما تولینز( tholins ) می نامیم. "

اصطلاح "تولینز" توسط" کارل ساگان" و" بیشون خاره" برای توصیف مواد آلی که آنها در آزمایش "میلر-اوری" در مخلوط های گازی جو قمر تیتان سیاره کیوان(زحل)، به دست آورده بودند، ابداع شد.  تولینز در بخش بالای اتمسفر پلوتو، جایی که در آنجا نور UV خورشید، مولکول نیتروژن و متان را می شکند شکل می گیرد. قطعات دوباره به شکل ماکرو مولکولهای با ترکیب پیچیده شکل می گیرند. این ماکرومولکولها به ترکیب و رشد تا زمانی که تبدیل به' تولینز" شوند ادامه می دهند.

از قضا، خود "تولینز" آبی رنگ نیست. آنها صرفا نور آبی را پخش می کنند. هنگامی که" تولینز" بر روی سطح سقوط کند، رنگ واقعی خود را نشان می دهد. رنگ آنها خاکستری و یا قرمز است. حداقل تصور می شود بخشی از رنگ قرمز تکه تکه شده بر روی پلوتو ناشی از باران ملایم  این ذرات از اتمسفر این سیاره است.