منبع: پایگاه اینترنتی سازمان فضایی ناسا

دانشمندان ناسا مولکول های آب را در مناطق قطبی ماه کشف نمودند. مدارک روی سه فضاپیمای مجزا، مولکول های آب را در مقداری بیشتر از اندازه پیش بینی شده نشان داد، اما هنوز هم این مقدار نسبتاً کوچک است. همچنین هیدروکسیل، یک مولکول متشکل از یک اتم اکسیژن و یک اتم هیدروژن، در خاک کره ماه پیدا شد. یافته های در چاپ مجله ساینس منتشر شد.

مشاهدات توسط کانی شناس ماه سازمان ناسا، یا M3 ("M-cubed")، که بر روی فضا پیمای چاندرایان 1 سازمان تحقیقات فضایی هند قرار دارد، انجام شده است. فضاپیماهای کاسینی ناسا و فضاپیمای Epoxi ناسا نیز این موارد را تایید کرده اند.

بالا : یکی از دهانه های بسیار جوان از دید کانی شناسی ماه ناسا. در سمت راست ، توزیع آب غنی از مواد معدنی با رنگ کاذب آبی نشان داده شده است.

جیم گرین گفت : "یخ آب در ماه مدت بسیار طولانی است که به چیزی همچون شراب مقدس برای دانشمندان ماه شناس تبدیل شده است" گرین مدیر بخش علوم سیاره ای در مقر ناسا در واشنگتن می باشد. "این یافته اعجاب انگیز از طریق قوه ابتکار، پشتکار و همکاری بین المللی میان ناساو سازمان تحقیقات فضایی هند بدست آمده است."

از زمان قرار گرفتن M3 در مدار کره ماه، طیف سنج هنرمند آن نور منعکس کردن سطح ماه را در طول موج مادون قرمز اندازه گیری کرد، تفکیک رنگ طیفی از سطح کره ماه به بیت هایی به اندازه کافی کوچک برای فاش کردن سطح جدیدی از جزئیات در ترکیب سطح کمک نمود. وقتی که تیم علمی تجزیه و تحلیل داده های M3 به تحلیل داده ها پرداختند، آنها دریافتند که طول موج نور جذب شده متناسب با الگوهایی برای جذب مولکول های آب و هیدروکسیل است.

 چالرز پیترز می گوید:"هنگامی که ما در ماه از آب یاد می کنیم منظورمان دریاچه ها، اقیانوس ها و یا حتی گودال آب نیست" او محقق اصلی M3 از دانشگاه براونمی باشد. او ادامه می دهد "آب در ماه به معنی مولکول های آب و هیدروکسیل است که با ارتباط برقرار کردن با سنگ و گرد و غبار در اندازه میلی متر بالای سطح ماه قرار گرفته است.

تیم M3 هیدروکسیل و مولکول های آب را در مناطق مختلف روشن(رو به خورشید) سطح ماه پیدا کردند. اما آب در عرضهای جغرافیایی بالاتر ماه قدرتمند تر ظاهر شد.  در پرواز با ارتفاع کم فضاپیمای کاسینی در سال 1999 میلادی از سطح ماه مولکولهای آب و هیدروکسیل در داده های  قبلی مورد ظن وگمان بود، اما تا کنون یافته نشده بودند. 

بالا : اطلاعات از کانی شناسی ماه ناسا. تصویر یاب در سمت چپ بازتاب و یا نور خورشید منعکس شده از سطح ماه را نشان می دهد. تصویر در سمت راست نشان می دهد که در آن نور مادون قرمز توسط مولکول های آب و هیدروکسیل جذب می شود. در عرضهای بالا و نزدیک به قطب وجودآب قویتر می نماید. فلش آبی دهانه گلد اشمیت، منطقه بزرگ غنی از فلدسپات با احتمال وجود آب و هیدروکسیل بالاتر رات نشان می دهد.

راجر کلارک می گوید: "داده های حاصل از ابزار کاسینی( VIMS ) و M3 موافق با این موضوع هستند" کلارک دانشمند سازمان زمین شناسی ایالات متحده در دنور و عضو تیم هر دو ابزار یعنی VIMS و M3 است. کلارک در ادامه گفت: "ما آب و هیدروکسیل را در حالی که غنی شده نیستند دقیقا شناسایی کردیم ، تا آنجا که 1،00در هر میلیون قطعه از مولکول آب می تواند در خاک کره ماه باشد. اگر برداشت شما یک تن از لایه بالا سطح کره ماه است ، شما می توانید 32 اونس آب رادریافت کنید. "

برای تایید بیشتر، دانشمندان ایستگاه Epoxi را بدین منظور زیر نظر گرفتند. فضاپیما نه تنها یافته های VIMS و M3 را تأیید کرد، بلکه این اطلاعات راگسترش نیز داد.

جسیکا سانشاین از دانشگاه مریلند می گوید: "محدوده طیفی گسترده و دیدگاه بالای قطب شمال ماه، ما را قادر به کشف توزیع آب و هیدروکسیل به عنوان یک تابع از دما ، عرض ، ترکیب ، و زمان در شبانه روز کرد". سانشاین همچنین معاون و محقق اصلی تیم M3 می باشد. او ادامه می دهد: "تجزیه و تحلیل ما صراحتاً تایید حضور این مولکولها بر روی سطح ماه را نشان می دهد واینکه در سطح داخلی حداقل در برخی از بخشهای روز ماه، هیدراته می باشد."

کشف مولکول هیدروکسیل و آب، سؤالات تازه ای در مورد منشاء "آب ماه" و تاثیر آن بر کانی شناسی ماه مطرح می کند. پاسخ به این سوالات می تواند مورد مطالعه برای سالهای پیش رو باشد.

سرویس علمی انجمن