در نزدیکی مرکز این پرتره کیهانی، کهکشان بزرگ و مارپیچی NGC 4945 را روی لبه اش مشاهده می کنیم. در واقع، NGC 4945 تقریبا ابعادی مشابه با کهکشان خودمان دارد. دیسک غباری آن، خوشه های ستاره ای جوان و آبی رنگ و مناطق صورتی تشکیل ستارگان آن در این تصویر دقیق و رنگارنگ که با تلسکوپ گرفته شده مشخص هستند. حدود ۱۳‌میلیون سال نوری دور تر از ما در صورت فلکی گسترده و جنوبی قنطورس، NGC 4945 تنها ۶ برابر دورتر از آندرومدا (نزدیک ترین کهکشان مارپیچی به راه شیری) است. اگر چه بخش مرکزی آن تقریبا به طور کامل از دید ما توسط تلسکوپ ها پنهان است ولی مشاهدات ایکس-ری و مادون قرمز نشان دهنده انتشار قابل توجه انرژی و شکل گیری ستارگان در هسته NGC 4945 می باشد. هسته فعال آن، این جهان دور افتاده و زیبا قابلیت این را دارد که یک کهکشان Seyfert و خانه یک سیاهچاله فوق چگال باشد.
(کهکشان سیفرت نوعی کهکشان فعال است.این کهکشانها در اصل نوعی کهکشان مارپیچی هستند که هسته ای بسیار درخشان دارند.حدود دو درصد از کهکشانهای مارپیچی سیفرت هستند.ویژگی بارز این کهکشانها خطوط نشری ای است که ناشی از گازهای یونیده هستند -مترجم)