در صورت فلکی دب اکبر، دسته آبگردان را به سمت بیرون دنبال کنید تا به آخرین ستاره درخشان دسته برسید. آنگاه اگر تلسکوپ را کمی به سمت جنوب غربی حرکت بدهید، به احتمال زیاد این جفت کهکشان تعاملی را پیدا خواهید کرد، جرم شماره 51 در فهرست معروف شارل مسیه. کهکشان مارپیچی بزرگ تر که بازوهای شاخص و فوق العاده ای دارد هم چنین با نام NGC 5194 نیز شناخته می شود. بازوهای مارپیچی و خطوط غبار آن کاملا در مقابل کهکشان همتای آن، NGC 5195، که در سمت راست قرار دارد خودنمایی می کند. این جفت کهکشان حدود 31 میلیون سال نوری از کره زمین فاصله دارند و به طور رسمی در مرز های صورت فلکی کوچک تازی ها (Canes Venatici) قرار گرفته اند. اگرچه M51 برای چشم انسان مات و مبهم به نظر می رسد، ولی تصاویر اعماق آسمان (مثل عکس بالا) می توانند جزئیاتی مثل رنگ های منحصر به فرد و اثرات جزر و مدی کم رنگ اطراف کهکشان کوچک تر را آشکار کنند.