این یکی از عظیم ترین کهکشان های شناخته شده تا کنون است. با وجود فاصله 46 میلیون سال نوری آن از ما، کهکشان مارپیچی NGC 2841 را می توان در نیمکره شمالی در صورت فلکی دب اکبر پیدا کرد. تصویر دقیق بالا از این جزیره فضایی هسته زرد قابل توجه و دیسک کهکشانی آن را به خوبی نشان می دهد. خطوط گرد و غبار، مناطق کوچک و صورتی رنگ تشکیل ستارگان و خوشه های ستاره ای جوان و آبی رنگ همگی در بازوهای چرخشی آن قرار گرفته اند. در مقایسه باید گفت که بسیاری از سایر کهکشان های مارپیچی بازوهایی گسترده و وسیع با مناطق تشکیل ستارگان بزرگ دارند. با استناد به این تصویر کامپوزیت که از ادغام عکس های گرفته شده توسط تلسکوپ فضایی 2.4 متری هابل و تلسکوپ زمینی 8.2 متری سوبارو تهیه شده است، تخمین زده می شود که NGC 2841 دارای قطری بیش از 150000 سال نوری،  حتی بزرگ تر از قطر کهکشان راه شیری ما است. تصاویر اشعه ایکس نشان می دهد که باد و انفجار های ستاره ای توده ای از گاز های داغ را ایجاد کرده اند که به صورت هاله ای اطراف NGC 2841 را فرا گرفته است.