محل دقیق فرود کاوشگر  Philae همچنان نامعلوم است، هرچند که خصوصیات محل فرود ممکن است به کاوشگر اجازه بدهد که کمی بیشتر از زمان برنامه ریزی شده به کارش ادامه بدهد. در همین حال، روزتا (Rosetta) هم اکنون با وجود دوری دنباله دار Churyumov-Gerasimenko از خورشید، قادر به تشخیص مواد آلی و عناصر سنگین است .

به گزارش تیم ماموریت روزتا در طول کنفرانس اتحادیه ژئوفیزیک آمریکا (AGU)، این ماموریت هم چنان به دادن نتایج شگفت انگیزی از دنباله دار 67P/Churyumov-Gerasimenko ادامه می دهد. گزارش آنها به این نکته مهم اشاره می کند که ایزوتوپ کلیدی بخار آبی که روی 67P یافت شده، بسیار متفاوت از همتای زمینی خودش است، و گواهی بر این مطلب می باشد که آب موجود روی کره ما در ابتدا از دنباله دار ها نیامده است.

توضیح عکس: مکان احتمالی Philae در شبیه سازی یک مدل نقشه برداری از سطح دنباله دار. اعتبار عکس: ESA/Rosetta/Philae/CNES/FD

فرود موفقیت آمیز Philae در اوایل ماه نوامبر سال گذشته میلادی، اولین فرود نرم یک سفینه فضایی روی سطح یک دنباله دار در تاریخ است.  Jean-Pierre Bibring (از موسسه اختر فیزیک فضایی اورسی فرانسه) می گوید: "پیش از این هرگز ما روی شیئی چنین باستانی فرود نیامده بودیم." این دنباله دار به اندازه ای قدیمی و بکر است که می تواند به ما تصویری از ترکیب اوایل منظومه شمسی ارائه کند - فقط یکی از دلایلی که Philae و روزتا به مدت 10 سال سفر کردند تا به آن برسد.

هنگامی که بدنه اصلی آماده به رها کردن Philae بود، محققان متوجه شدند که چگالی گازی که توسط "طیف سنج تجزیه و تحلیل یون و مواد خنثیِ مدارگرد روزتا" (Rosetta Orbiter Spectrometer for Ion and Neutral Analysis-ROSINA) اندازه گیری می شود، با دوره های 12 یا 4 ساعته تغییر می کند. Kathrin Altwegg، محقق اصلی ROSINA توضیح می دهد که این موضوع بسیار تعجب آور بود تا اینکه دانشمندان چرخش هسته عجیب و دو نیمکره متمایز آن را به عنوان عاملی دخیل در این پدیده در نظر گرفتند.

همراه با سنجش حدودی شمایل دنباله دار،ROSINA  آرایه ای از عناصر سنگین و آلی را تشخیص داده است که بعضی از آنها جرم مولکولی بیشتر از 60 دارند. Altwegg می گوید: "این دنباله دار تقریبا هر روز ما را با نتایج جدیدی شگفت زده می کند". به طول مثال ROSINA ترکیبات متانول (CH3OH)، فرمالدئید (CH2O)، آمونیاک (NH3) و سیانید (CN) را تشخیص داده است. Altwegg به شوخی می گوید: "مثل اینکه دنباله دارمان بو می دهد!! (اشاره به بوی ترکیبات یافت شده)"  تیم اصلا انتظار نداشت که با وجود دوری بسیار زیاد دنباله دار از خورشید، این ترکیبات را در آن کشف کند.

Altwegg تاکید می کند که ROSINA هنوز نمی تواند کاملا تایید کند که آیا این دو hemi-duck (او می گوید که آنها نیم کره نیستند) از ساختار های متمایز و متفاوتی برخوردارند یا خیر. چنین تاییدی بیانگر آن است که شکل عجیب دنباله دار ناشی از به هم پیوستن دو تکه سنگ فضایی متمایز بوده است.

در حال حاضر، دنباله دار ساکت و خاموش است و از ماه اوت 2014 (مرداد-شهریور) تا کنون گاز کمی از خودش تولید کرده است. با این حال، تا ماه اوت آینده، به خاطر نزدیک شدن دنباله دار به حضیض خورشیدی، انتظار افزایشی صد چندان در فعالیت های آن را دارند. و از ROSINA هم انتظار می رود که تا انتهای سال 2015 قابل استفاده باشد.

در حالی که روزتا با چرخش به دور 67P، مشاهده و اندازه گیری های لازم را انجام می دهد، Philae یک ماه و نیم پیش، زمانی که باتری اش تمام شد، به خوابی زمستانی فرو رفت. بعد از فرود پر دست اندازش، تیم در حال حاضر نمی داند که Philae دقیقا کجای سطح دنباله دار فرود آمده است. ولی این کاوشگر سه پایه که تنها به اندازه یک ماشین لباسشویی است، چند عکس از مکانی که در آن بود و داده های 10 ابزار خود را قبل از فرو رفتن به خواب زمستانی اش برای گروه تحقیقاتی فرستاد.

تیم اجرایی، از 6 دسامبر (15 آذر)، یعنی زمانی که روزتا نسبتا به سطح نزدیک بوده و Philae در سایه بود،  جست و جویی را بر مبنای عکس آغاز کرد. سه جست و جوی دیگر نیز برنامه ریزی شده اند و Holger Sierks، (از موسسه ماکس پلانک)، محقق اصلی OSIRIS، ادعا می کند که آنها کاوشگر را در آن عکس ها پیدا خواهند کرد. به گفته Sierks تنها مانعی که سرعت جست و جوی آنها را کم می کند، کندی رسیدن و دانلود کردن اطلاعات است.

توضیح عکس: اولین نما از سطح ناهموار دنیاله دار(مرکب از دو فریم) یکی از سه پای فرود Philae را در سمت چپ نشان می دهد. اعتبار عکس: ESA/Rosetta/Philae/CIVA

مشخصات در هم آمیخته ای که Philae از خانه جدیدش ارسال کرد نشان می دهند که کاوشگر در یک گودال فرود آمده و با تعدادی صخره محاصره شده است. به عقیده تیم علمی، این خبر خوبی است. آنها معتقدند که این صخره ها و سایه هایشان می توانند هنگامی که دنباله دار به حضیض خورشیدی اش نزدیک شد، به عنوان سپری محافظ در برابر شرایط نامساعد برای آن عمل کنند. یک صخره، که Bibring آن را "صخره حضیض خورشیدی" نامیده، دارای لایه هایی از یخ و گرد و غبار و الگوهای شکستگی مواد است که می تواند توسط مواد آلی دست نخورده تشکیل شده باشد. "این همان چیزی است که ما مدت ها به دنبالش بودیم".

انتظار و دلواپسی برای دوباره آنلاین شدن کاوشگر (که میتواند هفته ها یا ماه ها طول بکشد)، کمی با فکر اینکه در عوض دستگاه مدت زمان طولانی تری کار می کند، تعدیل شده است. Bibring می گوید: "اگر ما به اندازه کافی خوش شانس و قوی باشیم (که من فکر می کنم ما هردوی این خصوصیات را داریم)، می توانیم فراتر از حد انتظارمان از این ماموریت پیش برویم."

با این حال، شیب سرازیری میزان نوری که به پنل های خورشیدی Philae می رسند را تا حد 4.5 ساعت در هر 12.5 دور گردش دنباله دار به دور خودش کم می کند. حالا که باتری اصلی (طراحی شده برای 64 ساعت کار) نیز تخلیه شده است، ابزارآلات انرژِی خود را از یک باتری دوم که توسط پنل های خورشیدی Philae شارژ می شود، می گیرند. کاهش نور خورشید می تواند ظرفیت اکتشافی ابزارآلات کاوشگر را به طور جدی تحت تاثیر قرار دهد. ولی گروه بر این باور است که Philae دوباره قدرت از دست رفته اش را به دست می آورد. Bibring اشاره می کند که بیدار شدن کاوشگر فقط به 15 تا 20 وات انرژی نیاز دارد.

حوادث بزرگی در سال جاری انتظار می رود. گروه در حال آماده سازی روزتا برای انجام یک سری پرواز در ارتفاعات کم و برخورد های نزدیک قبل از فعال شدن دنباله دار به خاطر نزدیکی اش به خورشید است. در یک برنامه در اواسط فوریه قرار است که سازه تا ارتفاع 10 کیلومتری سطح دنباله دار برود. روزتا هم چنین تلاش می کند تا به کمک یک جت تا نزدیکی حضیض خورشیدی در اوایل ماه ژوئیه 2015 (اواسط تیر 1394) با دنباله دار همراه باشد. رسیدن به آنجا نیازمند یکسری تجهیزات مدار گرد جعبه مانند و اصلاحات هدایتی دقیق برای چرخش همه جانبه ی جت بدون شکست،می باشد ،اما حدود 50 کیلومتر تا رسیدن به آن از هسته اصلی فاصله است و در نهایت، تیم علمی امیدوار است که اگر ذخایر سوختی و سایر شرایط به آنها اجازه دهد، ماموریت را تا سال 2016 ادامه دهند.