بر اساس مطالعه جدید، قرار گرفتن قلب فضانوردان در معرض ریزگرانش فضا برای مدت‌های طولانی، موجب کروی‌تر شدن این عضو از بدن آن‌ها می‌شود.

این یافته‌ها گام مهمی به سوی درک این موضوع است که چگونه یک سفر فضایی 18 ماهه یا بیشتر بر سلامتی قلب فضانوردان اثر می‌گذارد.

قلب در فضا حدود 9.4 درصد کروی‌تر می‌شود و این تغییر شبیه به آن چیزی است که دانشمندان در این پروژه با مدل‌های ریاضیاتی پیشرفته‌ خود پیش‌بینی کرده بودند. بر اساس یافته‌های آن‌ها، شکل کروی‌تر قلب فضانوردان موقتی است زیرا این اندام مدتی کوتاه پس از بازگشت به زمین به شکل عادی خود بازمی‌گردد.

جیمز تامس، از گروه «تصویربرداری قلب و عروق رابرت و سوزان تامیش» و دانشمند ارشد فراصوت ناسا بر این باور است، قلب در فضا به سختی کار نمی‌کند و این موضوع موجب از دست‌رفتن حجم عضله می‌شود و می‌تواند عواقب جدی را پس از بازگشت به زمین به دنبال داشته باشد.

محققان مدعی‌اند آگاهی از میزان و نوع تمرینی که فضانوردان برای سالم نگه‌داشتن قلب نیاز دارند، برای تضمین ایمنی آن‌ها در پروازهای طولانی‌مدت مانند سفر به مریخ موضوعی حائزاهمیت به شمار می‌آید.