دانشمندان انگلیسی با استفاده از 12 سال تصاویر یک سیارک نزدیک به زمین، توانسته‌اند برای اولین بار تراکم داخلی آن را اندازه‌گیری کنند.

ویژگیهای اسرارآمیز سیارکها برای مدتها ستاره‌شناسان را که معتقدند مواد درون هسته این اجسام می‌تواند به رمزگشایی از اسرار شکل گیری سیاراتی مانند زمین کمک کند، گیج کرده بود.

اکنون گروهی از دانشمندان دانشگاه کنت توانسته‌اند با کشف اولین شواهد در مورد برخورداری سیارکها از یک ساختار داخلی بسیار متنوع، گامی دیگر بسوی درک این اجسام مرموز نزدیک شوند.

این محققان دریافتند که بخشهای مختلف یک سیارک نزدیک به زمین موسوم به «ایتوکاوا» (Itokawa) از تراکمهای متفاوت برخوردار است.

ستاره‌شناسان با استفاده از تصاویر تلسکوپی بدست آمده در طول سالهای 2001 تا 2013 به اندازه‌گیری سرعت چرخش سیارک بادامی شکل ایتوکاوا و چگونگی تغییر سرعت آن در طول زمان پرداختند.

آنها این رصدهای ظریف را با کار جدید نظری در مورد چگونگی تابش گرما توسط سیارکها ترکیب کردند. این کار به دانشمندان فضا یک فرصت منحصربفرد برای بررسی داخل این سیارک ارائه کرد که پیچیدگی درون هسته و اسرار شکل‌گیری این جسم را آشکار می‌کرد.

به گفته محققان، این اولین بار است که آنها توانسته‌اند درون یک سیارک را تشخیص دهند. این یافته‌ها یک گام چشمگیر روبجلو در درک دانشمندان از بدنه‌های سنگی درون منظومه شمسی به شمار می‌رود.

چرخش سیارک و دیگر اجسام کوچک درون فضا می‌تواند تحت تاثیر نور خورشید قرار بگیرد. این پدیده که اثر YORP نامیده می‌شود، زمانی اتفاق می‌افتد که فوتونهای جذب شده از خورشید از سطح جسم به شکل گرما دوباره بازتابیده می‌شود.

هنگامی که شکل سیارک خیلی نامنظم است، گرما بطور مساوی تابیده نشده و این امر منجر به ایجاد یک نیروی گشتاور کوچک اما ادامه‌دار در بدنه و تغییر سرعت چرخش سیارک می‌شود.

محققان دریافتند که تاثیر YORP به آرامی سرعت چرخش ایتوکاوا را افزایش می‌دهد.

تغییر در سرعت چرخش بسیار کم به اندازه سالانه حدود 45 میلی‌ثانیه و بسیار دور از حد انتظار است.

دانشمندان بر این گمانند که ظاهر بادامی شکل یا دو لوبی ایتوکاوا در نتیجه دو تراکم بسیار متفاوت بدنه بوده که زمانی در تاریخ باستانی آن به هم پیوسته‌اند.

این پژوهش اولین نمونه‌ای است که ستاره‌شناسان در آن توانسته‌اند شواهدی را در مورد ساختار داخلی بسیار متفاوت سیارکها شناسایی کنند.

تاکنون تنها می‌شد داخل سیارکها را با استفاده از اندازه‌گیری کلی تراکم استنباط کرد.

این نگاه نادر به قسمتهای داخلی متنوعی سیارک ایتوکاوا به گمانه‌زنی‌های زیادی در مورد شکل‌گیری آن منجر شده است.

یک امکان این است که منشا این سیارک در برخوردهای مخرب یک سیارک دوتایی یا سیستم سیارکی دوتایی باشد.

این قابلیت جدید کاوش در داخل یک سیارک بدون نیاز به سفر به آن با یک فضاپیمای مجهز به رادار نافذ، گام روبجلوی قابل‌توجهی محسوب شده و شاید بتواند اسرار زیادی را در مورد سیارکها در آینده آشکار کند.