تلسکوپ هابل، دریایی عمیق از کهکشان‌های کم‌نور و کوچک موجود در آغاز جهان را کشف کرد.

نور فرابنفش تلسکوپ فضایی هابل ناسا، جمعیتی از کهکشان‌های پنهان را آشکار کرده که خوشه‌ای از ستاره‌های جوان را در سال‌های آغازین جهان تولید کرده‌اند.

این اجرام، کوچک‌ترین، کم‌نورترین و پرجمعیت‌ترین کهکشان‌هایی هستند که تاکنون در جهان دوردست مشاهده شده‌اند.

تعداد 58 کهکشان‌ تازه‌کشف‌شده، 100 برابر شلوغ‌تر از خویشاوندان بزرگ‌تر خود بوده و همچنین 100 برابر ضعیف‌تر از کهکشان‌هایی هستند که به طور معمول در تحقیقات میدان عمیق پیشین جهان آغازین کشف شده بودند.

این کهکشان‌ها برای رصدشدن رایج توسط هابل، بیش از اندازه کم‌نور هستند و منجمان به منظور شناسایی آنها، هابل را با یک لنز بزرگنمایی طبیعی در فضا مجهز کردند؛ این لنز توسط گرانش یک خوشه‌کهکشان پیش‌زمینه عظیم به نام Abell 1689 تولید شده بود.

این خوشه به اندازه‌ای بزرگ است که نور حاصل از کهکشان‌های دوردست پشت خود را بزرگنمایی می‌کند و این عمل را به خاطر پدیده‌ای موسوم به «عدسی گرانشی» انجام می‌دهد.

در این پدیده، انحنای فضا مانند یک آینه عظیم برای بسط دادن و روشن‌کردن اشیای دوردست عمل می‌کند.

تیم علمی معتقد است که توانسته سرشماری کهکشان‌های موجود در دورانی را تکمیل کند که در آن، کیهان تقریبا 3.4 میلیارد سال عمر داشت.

چنانچه این نمونه از کهکشان‌ها نماینده تمامی جمعیت زمان آغازین باشند، 80 درصد از ستارگان جدید در آنها شکل گرفته‌اند.

تیم هابل از « دوربین 3 میدان وسیع» برای جستجوی کهکشان‌های ضعیف و شکل‌دهنده ستارگان در نور فرابنفش استفاده کرد.

این کهکشان‌ها زمانی که جهان در حال شکوفایی شکل‌گیری ستاره‌ای بود، وجود داشتند. این زمان حدود 9 تا 12 میلیارد سال پیش گزارش شده است.

جزئیات این مطالعه در مجله Astrophysical منتشر شد.