دانشمندان دانشگاه بریستول چگونگی شکل‌گیری سیارات‌ دارای ستاره‌های دوگانه میزبان را توضیح دادند. مدار این سیارات دو ستاره را به سوی خود جذب می‌کند.

محیط‌های معدودی با سیستم ستاره‌ای دوگانه وجود دارند که در آن‌ها شکل‌گیری سیاره‌ای رخ می‌دهد، زیرا گرانش قدرتمند از جانب دو ستاره روی بلوک‌های سازنده صخره‌ای سیاره منجر به برخوردهای ویرانگری می‌شود که ماده را به پودر تبدیل می‌کند. هم‌اکنون این پرسش وجود دارد که حضور چنین سیاراتی را چگونه می‌توان توضیح داد.

دکتر زو لاینهارت و همکارانش از مدرسه فیزیک دانشگاه بریستول، شبیه‌سازی‌های رایانه‌ای مراحل اولیه آغازین شکل‌گیری سیاره‌ای حول ستارگان دوگانه را با استفاده از یک مدل پیشرفته‌ تکمیل کردند. این شبیه‌سازی‌ها اثر گرانش و برخوردهای فیزیکی روی یک میلیون بلوک سازنده سیاره‌ای را محاسبه می‌کنند.

محققان دریافتند اکثر سیارات دارای دو ستاره میزبان (سیاره‌های circumbinary) باید در فاصله بسیار دورتری از این ستاره‌های دوگانه مرکزی شکل گرفته باشند و سپس به مکان کنونی‌شان مهاجرت کرده‌اند. شبیه‌سازی‌ها نشان می‌دهد دیسک circumbinary محیط خصومت‌آمیزی را حتی برای اجسام بزرگ و دارای گرانش قوی، ایجاد می‌کند.

بر اساس محاسبات صورت‌گرفته، به نظر می‌رسد تمامی سیارات کنونی از این دست، احتمالا به جز Kepler-34، به طور قابل‌توجهی از مکان شکل‌گیری‌شان حرکت کرده‌اند، اما فاصله سیاره Kepler-34 از ستاره‌های دوگانه‌اش نسبت به دیگر سیارات همتای خود بسیار بیشتر است.

درک بیشتر مکان شکل‌گیری سیارات در ماموریت‌های آتی برای کشف سیارات فراخورشیدی و با هدف یافتن سیارات زمین‌مانند در سیستم‌های ستاره‌ای دوگانه حائز اهمیت است.

جزئیات این مطالعه در مجله Astrophysical Journal Letters منتشر شد.