دانشمندان برای نخستین بار موفق به تصویربرداری از کارخانه غبارسازی یک ابرنواختر شدند.

کهکشان‌ها می‌توانند مکان‌های بسیار غبارآلودی باشند و تصور می‌شود ابرنواخترها منبع اصلی این غبار به ویژه در جهان آغازین باشند.

تاکنون شواهد مستقیم بدست‌آمده از قابلیت‌های غبارسازی یک ابرنواختر اندک بوده و این شواهد نمی‌توانستند توضیح‌دهنده میزان فراوان غبار کشف‌شده در کهشکان‌های جوان دوردست باشد.

با این حال، مشاهدات جدید تلسکوپ آرایه میلیمتری/زیرمیلیمتری بزرگ آتاکاما (آلما) برای نخستین بار بقایای یک ابرنواختر جدید را یافته که سرشار از غبار تازه‌ شکل‌گرفته است.

رمی ایندبتو، منجم «رصدخانه ملی نجوم رادیویی» (NRAO) و دانشگاه ویرجینیا در این باره گفت: ما توده غباری قابل‌توجهی را کشف کردیم که در بخش مرکزی پرتابه ناشی از یک ابرنواختر مجاور و نسبتا جوان متمرکز شده است.

وی در ادامه گفت: این نخستین باری است که قادر شده‌ایم تصویری واقعی از محل شکل‌گیری غبار را بدست آوریم و چنین موضوعی در درک تکامل کهشکان‌ها حائز اهمیت است.

تیم بین‌المللی دانشمندان حاضر در این پروژه، از تلسکوپ «آلما» برای مشاهده بقایای درخشان ابرانواختر 1987A استفاده کردند.

این ابرنواختر در «ابر ماژلانی بزرگ» واقع شده و در واقع، یک کهکشان کوتوله است که در فاصله 168 هزار سال نوری از زمین قرار دارد.

همان طور که از نام آن بر می‌آید، نور ساطع‌شده از این ابرنواختر در سال 1987 به زمین رسید.

با تفکیک‌پذیری و حساسیت بی‌سابقه آلما، تیم تحقیقاتی توانستند از غبار سرد بسیار بیشتری نسبت به مطالعات قبلی تصویربرداری کنند و این غبار با شفافیت در نور میلیمتری و زیرمیلیمتری می‌درخشد.

منجمان تخمین می‌زنند که این بقایا شامل 25 درصد از جرم خورشید در غبار تازه‌شکل‌گرفته است.

جزئیات این مطالعه ماه جاری میلادی در انجمن نجوم امریکا ارائه می‌شود و به زودی در مجله Astrophysical قابل‌مشاهده است.