ستاره‌شناسان دریافته‌اند که ابر عظیم گاز هیدروژنی «اسمیت» که در مسیر برخورد با کهکشان راه شیری قرار داشته، از این پایان بد دور خواهد بود چرا که یک میدان مغناطیسی موجود در داخل این ابر احتمالا از آن در زمان سقوط محافظت خواهد کرد.

این کشف می‌تواند به توضیح چگونگی سالم ماندن این ابرهای پر سرعت در زمان ادغام با دیسکهای کهکشانی که سوخت جدیدی برای نسل جدید ستارگان ارائه می‌کنند، کمک کند.

در حال حاضر ابر اسمیت با سرعت بیش از 150 مایل بر ثانیه به سمت کهکشان راه شیری در حال حرکت بوده و پیش‌بینی می‌شود حدود 30 میلیون سال بعد به آن برخورد کند.

ستاره‌شناسان بر این باورند در پی این برخورد، انفجار چشمگیری از شکل‌گیری ستارگان صورت بگیرد اما در ابتدا باید بتواند در عبور از هاله یا جو گاز داغ یونیزه اطراف کهکشان راه‌شیری دوام بیاورد.

به گفته محققان، جو بالایی میلیون درجه‌ای کهکشان باید این ابرهای هیدروژنی را پیش از رسیدن به صفحه که محل شکل‌گیری ستارگان است، نابود کند.

پژوهشهای اولیه نشان داده بود که ابر اسمیت یکبار تاکنون برای ورود به صفحه کهکشان ما دوام آورده و در فاصله 8000 سال نوری از صفحه، تازه ورود مجدد خود به آن را آغاز کرده است.

زمانی که این ابر در نهایت با راه‌شیری ادغام شود، می‌تواند حلقه درخشانی از ستارگان مشابه نمونه نسبتا نزدیک خورشید موسوم به کمربند گولد را تولید کند.

این پژوهش در مجله Astrophysical منتشر شده است.