12 آبان ماه مردمان بخش‌های وسیعی از جهان شاهد رخداد یک خورشیدگرفتگی حلقوی- کلی خواهند بود که در غرب و مرکز ایران به صورت جزئی قابل رویت خواهد بود.

این گرفتگی در بخش‌هایی از مسیر سایه به صورت حلقوی و در بخش‌های دیگر به صورت کلی مشاهده می‌شود.

این مسیر از جنوب شرقی آمریکا شروع و از اقیانوس اطلس و از کشورهای گابن، کنگو، جمهوری دموکراتیک کنگو (زئیر)، اوگاندا، کنیا و اتیوپی می‌گذرد و در سومالی به پایان می‌رسد. همچنین در بخش‌هایی از شرق و جنوب شرق آمریکای شمالی، شمال آمریکای جنوبی، جنوب اروپا، تمام آفریقا (غیر از جنوب آفریقای جنوبی) و بخشی از غرب آسیا به صورت جزئی رؤیت می‌شود.

در ایران، گرفتگی تنها در مناطق غربی و مرکزی کشور آن هم به صورت جزئی قابل رؤیت می‌باشد که زمان رؤیت شروع گرفتگی در آن‌ها متفاوت است. همچنین بیشینه گرفتگی در هیچ نقطه‌ای از ایران دیده نمی‌شود.

در تهران، گرفتگی در ساعت 16 و 50 دقیقه شروع می‌شود و در حالی که خورشیدگرفتگی هنوز به حداکثر خود نرسیده است، خورشید غروب می‌کند.

این دومین و آخرین خورشید گرفتگی سال 1392 است. خورشیدگرفتگی قبلی که در ایران قابل رویت نبود، کسوف حلقوی روز جمعه 20 اردیبهشت ماه بود که در کشورهای استرالیا، نیوزیلند (به جز بخشی از جنوب آن)، اندونزی، مالزی، بخشی از فیلیپین، مناطقی از اقیانوس آرام و بخش کوچکی از اقیانوس هند به صورت جزئی و در بخش‌هایی از استرالیا و اقیانوس آرام به صورت حلقوی قابل رؤیت بود.