بزرگترین ستاره شناخته‌شده کیهان با پرتاب کردن لایه‌های بیرونی مملو از مواد غنی شده به فضا به مرحله نهایی مرگ نزدیک شد.

اخترشناسان با استفاده از تلسکوپ VST رصدخانه جنوبی اروپا در شیلی موفق به مطالعه بزرگترین خوشه ستاره‌یی در کهکشان راه شیری موسوم به Westerlund1 شدند که مجموعه‌ای متشکل از چند صد هزار ستاره در فاصله 16 هزار سال نوری از زمین است.

محققان با بررسی ابر ستاره W26 که در مرکز این خوشه ستاره‌یی واقع شده است، متوجه احاطه شدن این ستاره به وسیله ابر بزرگ و درخشانی از گاز هیدروژن شدند.

پهنای ستاره غول پیکر W26، هزار و 500 برابر خورشید است که آن را به بزرگترین ستاره شناخته شده در کیهان تبدیل می کند؛ این ابرغول سرخ در حال نزدیک شدن به مراحل پایانی حیات و منفجر شدن به شکل یک ابرنواختر است.

در تصویر جدید از خوشه ستاره‌یی Westerlund1 و ابر غول سرخ W26، سحابی یونیزه شده به رنگ سبز درخشان دیده می‌شود و با وجود اندازه بزرگ، این خوشه تا حدودی کم نور به نظر می‌رسد، چرا که گاز و گرد و غبار اطراف آن باعث پنهان شدن در نور مرئی از زمین شده‌اند.

در بیانیه انجمن سلطنتی نجوم انگلیس تأکید شده است: ستارگان با جرمی ده ها برابر بزرگتر از خورشید از عمر بسیار کوتاه تری در مقایسه با ستارگان کم جرم برخوردار هستند؛ عمر برخی از ستارگان ابر پرجرم کمتر از چند میلیون سال است و در پایان عمر، این ستارگان بسیار ناپایدار شده و مقادیر قابل توجهی از مواد لایه‌های خارجی خود را به فضا پرتاب می‌کنند.

این نخستین «سحابی یونیزه» در اطراف یک ابرغول سرخ محسوب می‌شود که شانس جدیدی را برای بررسی چگونگی کنده شدن لایه های خارجی ستاره W26‌ و ستارگانی از این دست پیش از تبدیل شدن به ابرنواختر و پرتاب مواد به فضای بین ستاره یی، فراهم می‌کند.

مشاهده لحظه مرگ این ستاره عظیم به دانشمندان برای درک بهتر نحوه بذرپاشی کیهان توسط مواد تشکیل دهنده ستارگان پر جرم و در حال مرگ که به شکل‌گیری سیارات سنگی و حتی حیات منجر می‌شوند، کمک می‌کند.