دانشمندان با استفاده از تلسکوپ آلما موفق به کشف یک ابر بسیار بزرگ داغ در اطراف یک ستاره بسیار جوان شده‌اند.

این ابر داغ حدود 10 برابر بزرگتر از نمونه‌های کشف شده در اطراف ستارگان کوچک عادی با جرم مشابه خورشید است که نشان می‌دهد فرآیند شکل‌گیری ستارگان از تنوع بسیار بیشتری نسبت به تصورات پیشین برخوردار است.

ستارگان در ابرهای بسیار سرد گاز و غبار با دمای منفی 260 درجه سلسیوس شکل می‌گیرند.

ابرهای تیره مادون قرمز مناطق متراکم از چنین ابرهایی محسوب شده و تصور می‌شود که خوشه‌های ستاره‌ای در آنها شکل می‌گیرند. از آنجایی که بیشتر ستارگان به عنوان عضوی از خوشه‌های ستاره‌ای متولد می‌شوند، بررسی این ابرهای تیره می‌تواند نقش مهمی در درک جامع از فرآیند شکل‌گیری ستاره داشته باشد.

یک ستاره نوزاد با ابر زایشی گاز و غبار پوشانده شده که مرکز آنرا گرم می‌کند. دمای بخشهای مرکزی برخی از این ابرها و نه همه آنها تا منفی 160 درجه سلسیوس می‌رسد.

درون این مراکز داغ، مولکولهای مختلف که در اصل در جبه یخی اطراف ذرات غبار باقی مانده‌اند، تصعید می‌شوند. مولکولهای آلی مانند متانول، اتیل سیانید و متیل فرمات در این مراکز داغ بوفور وجود دارند.

این تیم بین‌المللی از دانشمندان به رهبری محققان دانشگاه الکترو ارتباطات ژاپن از تلسکوپ آلما برای مشاهده یک ابر تیره مادون قرمز موسوم به G34.43+00.24 MM3 در صورت‌فلکی عقاب استفاده کردند.

آنها یک جسم جوان کشف کردند که از خود یک خط مولکولی متانول قوی ساطع می‌کرد. بررسی‌های دقیقتر نشان داد که دمای گاز متانول منفی 140 درجه سلسیوس است.

این امر نشان‌دهنده آن است که ابر G34.43+00.24 MM3 در مرکز داغ خود یک ستاره جوان دارد.

اندازه این مرکز داغ به بزرگی 800 در 300 واحد نجومی است. در توضیح باید گفت که هر واحد نجومی برابر با فاصله زمین از خورشید یا حدود 150 میلیون کیلومتر است. اندازه عادی مراکز داغ در اطراف ستارگان جوان با جرم کم و تا 100 واحد نجومی است؛ از این رو مرکز داغ این ابر بسیار بزرگ محسوب می‌شود.

نتایج این پژوهش در مجله Astrophysical منتشر شده است.