***** انجمن نجوم آماتوری ایران نوروز ایرانی و فرا رسیدن بهار پر طراوت را به ایرانیان اندیشمند، در هر جای این کره کوچک خاکی هستند شادباش گفته؛ رویش جوانه های امید و شادی را در سرای پر مهرتان همراه با سلامتی و موفقیت برای همه پارسی زبانان دنیا آرزومند است. روابط عمومی *****    
جمعه 10 فروردین 1403 | 19 رمضان 1445 | 29 مارس 2024
»
»
»
رصد با دوربین های نجومی - بخش دوم

رصد با دوربین های نجومی - بخش دوم
شنبه 13 مهر 1392 - 09:10 | شاخه : | مترجم : مونا کریمی نژاد | 15797 بازدید | 0 دیدگاه
رصد با دوربین های نجومی - بخش دوم
رصد با دوربین های نجومی
ویدیو می تواند میدان دید تلسکوپ شما را به سرعت ارتقا بخشد. - کاری از " راد مولیس "

ادامه مطلب : رصد با دوربین های نجومی (1)

مدت زمان زیادی را در این بهت نبودم . تعدادی از دوستانم با ویدیوی نجومی - چیزی که خود آنها نامیده بودند - به طور خیلی ساده و روتین کم سو ترین اجرام را شکار می کردند . آنها آن اجرام را به صورت خیلی نزدیک به واقعیت و بی هیچ استفاده ای از ابزار کامپیوتری و تنها با یک دوربین و یک مانیتور نمایش می دادند.

این تلسکوپ 22 اینچی دابسونی با یک دورین MallinCam ترکیب شده است و باعث می‌شود تا کهکشان‌ها را شفافتر از عکس‌های معمول دید
این تلسکوپ 22 اینچی دابسونی با یک دورین MallinCam ترکیب شده است و باعث می‌شود تا کهکشان‌ها را شفافتر از عکس‌های معمول دید


حتی جالبتر این بود که آنها در حومه ای مملو از آلودگی نوری این کار را به انجام رساندند . دوستان من از دوربین های مخصوصی استفاده می کردند که عبارتند از : مالینکام(Mallincam) ، سیستم های کیهان شناسی (دوربین ستاره ای اسبق) ، تلسکوپهای اوریون و دوربینهای دو چشمی . این دوربین ها ویژگی های مشترک متعددی با یکدیگر داشتند که به آنها این اجازه را می داد که اجرام اعماق آسمان را شکار کنند . مهمترین تفاوت بین دوربین های نجومی و دوربین های ویدیویی دستی ، قابلیت داشتن زمان نوردهی طولانی تری توسط نوع نجومی آن می باشد . کم قیمت ترین دوربین های نجومی می توانند به مدت 5 تا 10 ثانیه نوردهی کنند ، که ممکن است زمان خیلی زیادی نباشد اما برای آشکار ساختن حیرت انگیز اجرام کم رنگ ، کافی است .

اولین دوربین نجومی من محدود به 10 ثانیه نوردهی بود ، اما هیچ مشکلی برای آشکار سازی کهکشانها ی با قدر 15 توسط یک تلسکوپ 8 اینچی ایجاد نمی کرد . من متوجه شدم که علاقه مند به داشتن تجربه درباره ی دوربین های نجومی شده ام . این خیلی بیشتر شبیه یک رصد عینی بود تا عرق ریختن با کار روی دوربین های CCD و کامپیوتر .

با تکمیل مدل های قدیمی دوربین ها ، دوربین های نجومی یک نوردهی جدید را آغاز می کنند.

با هر بار فلاش زدن دوربین و گرفتن عکسی جدید به طور اتومات در هر 10 ثانیه ، احساسی داشتم که گویا در حال تماشای اجرام واقعی و آنی هستم . ویژگی مهم دیگر آن ، عملکرد خوب دوربین نسبت به مکان نه چندان عالی من بود که باید از دامنه ی دینامیک وسیع آشکار ساز CCD آن ممنون بود . با این وجود ، آنچه که مرا واقعأ به وجد آورد ، قابلیت دوربین نجومی در آشکار سازی انوار ضعیف و فاصله بود .

واقعأ تا چه عمقی می توان رفت ؟ من شنیده ام که یک دوربین نجومی می تواند تا 3 مرتبه دهانه تلسکوپ را وسعت بخشد ، اما این تنها می تواند یک تخمین ضعیف باشد.

من به طور عینی اجرام کم نوری را همچون سحابی کله اسب در اریون با یک میدان دید وسیع رصد کرده ام ، اما حتی یک 42 اینچی نتوانسته جزئیات قابل رؤیتی را توسط دوربین نجومی من و تلسکوپ 11 اینچی اشمیت- کاسگرنی تحویل دهد .

من عاشق اولین دوربین خود بودم ، یک StellaCam 2 که دیگر تولید نشد . با اینکه قادر بود از اجرامی همچون سحابی کله اسبی به گونه ای نسبتأ ساده عکس برداری کند ، اما برای انجام آن مجبور بودم که با هندل زدن قسمت حساس روی دسته ی کنترل مفتولی آن را هم تراز نمایم که باعث می شد تصاویر بر روی صفحه ی ویدیو پر صدا و با یک پس زمینه ی زشت نامنظم درآیند .

پاسخ جهت حل این مشکل جزئی این است که به فکر ارتقاء به یک دوربین حساستر باشیم .

اکثر نمونه های پیشرفته تر مانند StellaCam 3 و یا MallinCam Xtreme قابلیت و توانایی نوردهی تا چندین ساعت را دارند (اما نه اینکه همیشه بتوانی انجامش دهی !)

زمانی که خواستم StellaCam 2 خود را عوض کنم ، MallinCams را جانشین آن نمودم چرا که آنها نقشی اساسی در حسگرهای نوری دارند .

من بر روی کار با MallinCam Xtreme متمرکز شدم که نسبت به اولین دوربینم یک گام بزرگ برایم محسوب می شد .

حتی با بهبود تنظیم به سطوح پایینتر ، تصاویر گرفته شده از دوربین های نجومی ، مانند همان دوربین های CCD ، پارازیت های حرارتی محسوسی را نشان می سازد .

گرمای درونی موجب آزادی الکترون ها از تراشه های (تکه ، خرده) تصویر می گردد که این الکترون ها به صورت " ستاره های کاذب " در تصاویر رونمایی می کنند . دوربین MallinCam Xtreme همانند دوربین های CCD ویژه دارای خنک کننده های الکترونیکی می باشد که پارازیت حرارتی را کم می کند .

نتایجی که سریعأ با Xtreme بدست آوردم حتی ذره ای هم برایم حیرت آور نبود . افزایش نوردهی از 10 ثانیه به 1 دقیقه یک تفاوت چشمگیری را ایجاد کرد .

نه تنها قادر به نگه داشتن بهبود تنظیمات در حد پایین ، تصاویر به ظاهر یکدست و هموار در صفحه ی مانیتور بودم ، بلکه می توانستم جزئیات بیشتری را به محض نوردهی های جزئی که یافته ها تا چه ارتفاعی بر روی StellaCam تنظیم شده اند و چندان اهمیت ندارد ، مشاهده کنم .

با نور اول شب برای Xtreme ، اوریون در آسمان آویخته شده بود ، بنابراین به آسانی SCT 11 اینچی را رو به کله اسب چرخاندم ، نوردهی را روی 56 ثانیه تنظیم کردم و به توپ بستم(با رصد)

چه اتفاقی افتاد که اولین تصویر باعث بهت و حیرت من شد ؟ IC434 ، " پس زمینه " قرمز روشن بود . تصویر سحابی به سمت شمال شرق ، NGC2023 به رنگ آبی یخی بود . اما آنچه که مرا بیشتر تحت تأثیر قرار داد خود سحابی تاریک بود .

جزئیات آشکار بودند که من توانسته بودم در نوردهی های طولانی دوربین های کنونی بدون کامپیوتر و ساعتها پردازش تصویر آنها را مشاهده کنم .

منبع: مجله Sky and Telescope - فوریه 2013

ادامه دارد ...
مترجم : مونا کریمی نژاد
مونا کریمی نژاد فارغ التحصیل رشته فیزیک حالت جامد، مسلط به زبانهای انگلیسی, اسپانیایی, ایتالیایی و استانبولی و مدرس زبانهای انگلیسی و ایتالیایی و از سال 1386 عضو انجمن نجوم آماتوری ایران می‌باشد.


اشتراک گذاری در:

بیان دیدگاه

- لطفاً نام و دیدگاه‌ خود را با حروف فارسی تایپ کنید.
- سایت انجمن نجوم آماتوری ایران مجاز به ویرایش ادبی دیدگاه‌ها است.
- دیدگاه‌هایی که حاوی مطالب کذب، توهین یا بی‌احترامی و موارد مغایر با قوانین کشور باشند منتشر نخواهند شد.
- دیدگاه‌ها پس از تأیید منتشر می‌شوند.
نام:(اجباری)
رایانامه:(اجباری)
دیدگاه:

کد امنیتی:
(از چپ به راست)
https://www.instagram.com/iranastronomy/
هم اکنون