با هر فصل جدید یک آسمان جدید می‌آید

گذر از اعتدال پاییزی برای مردم نیمکره شمالی به معنی کوتاه شدن روزها و سرد شدن هوا است، اما این همه تغییرات نیست.

رصدگران آسمان در شبهای سرد پاییزی به دنبال دیدن صورت فلکی ای هستند که در هر ماه سال قابل مشاهده نیست.

اگرچه درحال حاضر ستاره های کم نور زیادی در طول ساعات شب در سراسر آسمان جنوبی پراکنده شده اند، اما صورفلکی باستانی پاییزی پر است از تصاویر خدایان و اسطوره هایی که در کنارشان قرار گرفته اند.

این صور در آسمان تار همراه با نور روشن  ماه خیلی کم قابل مشاهده هستند اما از 19 سپتامبر که ماه بدر کامل خود را پشت سرگذاشت و اکنون روبه کم نور شدن است آسمان تاریکتری را خواهیم داشت.

در آسمان واضح و بدون ماه این هفته شما صورفلکی جالبی را خواهید یافت، اگرچه برای ترسیم پیکرشان نسبتا کم نور میباشند.  این منطقه از آسمان را میتوان قسمت آبی (کمرنگ) آسمان نامید، چون بسیار کم نور و یا شبیه یک برکه  تاریک دیده میشود.

در یک بازه زمانی، این صورفلکی آبی – جدی(یزماهی)؛ دلو(آبریز)؛ حوت( ماهیها)؛ حوت جنوبی(ماهی جنوبی)؛ نهنگ(وال)؛ و در پایان نهر یا رودخانه؛ نشانه های یک فصل بارانی هستند.

در این میان یک ارتباط اساطیری بین تصاویر این ستاره ها و سیل بزرگی کهن در حوزه رودخانه دجله و فرات می‌باشد.

با اطمینان صحبت کردن در این مورد کمی مشکل است، اما از زمانی که یونانی ها تصاویر ستاره‌ها را طبق شخصیت های افسانه ای خودشان دوباره طرح کردند اهمیت اصلی بسیاری از پیکرهای (ترسیم های) ستاره ای از بین رفته است.

مرد آبی

در بین این صور فلکی پرآب، دلو یا آبریز وجود دارد.این هفته این صورت فلکی مشهور در موقعیت مشخصی در آسمان جنوب شرقی به وقت محلی حدودی 9 شب قرار دارد.

داستان اسطوره ای دلو خیلی قدیمی است، در واقع به اولین تمدن‌های موجود در دره های دجله و فرات برمی‌گردد.

در حقیقت  برخی از تصویرسازی‌های مردم باستان بر این مبناست که این رودخانه از سطل آبی که در صورت فلکی دلو می‌باشد جاری شده است.

مصریان باستان نیز تصویر زیبای مشابهی در مورد این صورت فلکی دارند. آنها دلو را با طغیان سالانه رود نیل که مصیبت بار نیست پیوند می‌دادند، در واقع هر ساله یک لایه جدید به خاک حاصلخیز این دره اضافه می‌کرد. آنها اعتقاد داشتند که این طغیان  به خاطر این بوده که صورت فلکی آبریز با سطل آبی که در دست دارد این رودخانه را دوباره پر میکند.

افسانه مشابه دیگری که دراینجا می‌توانیم به آن رجوع کنیم  "گونگا دین"  آسمان است. در سال 1892 رادیارد کیپلینگ یک شعر در مورد گونگا دین سروده است، درواقع یک ساقی (حامل آب، آبریز)بومی و سنتی در جنوب آسیا می‌باشد که با نام بیشتی(Bhishti) شناخته شده بود. برخلاف آبریز که آب را از یک ظرف می‌ریزد، بیشتی آب را از کیسه ای به نام مشک (یک کیسه که از پوست بز ساخته میشود) می‌ریخت.

به طور کلی ستاره‌های دلو هرکدام اسامی خاصی دارند. نامهای سعدالملک، سعدالخبیه، بنزه، بالع، همه این نامها در طالع بینی عربی نمایانگر ستاره شانس و اقبال هستند. اسکات در عربی به معنای پای پایین تر میباشد، درحالی که ancha از لغتی در زبان لاتین قرون وسطی گرفته شده که اشاره به قسمت بالایی ران دارد.

ما در عصر اشتباه هستیم!!

در آپریل 1968 گروه موسیقی "Hair" این صورت فلکی را در آهنگی بنام " Aquarius " که در مورد "طلوع عصر دلو" سخن می‌گفت مشهور ساخت.

نام گذاری "عصر" براساس یک روایت شفاهی می‌باشد که اشاره به زمانی دارد که اعتدال بهاری در یک صورت فلکی خاص قرار می‌گیرد. اعتدال بهاری (مکانی که خورشید در اولین روز بهار ظاهر میشود) با حرکت آرامی بسوی غرب در مقابل ستاره های دورنما ظاهر می‌شود، هر سفر حدود 25700 سال به طول می انجامد.

در زمان بطلیموس (150 سال پیش از میلاد) خورشید در اولین روزبهار وارد صورتفلکی حمل می شد. نقطه اعتدال بهاری، باوجودی که هنوز هم بطور اشتباه "اولین نقطه صورت فلکی حمل" نامیده می‌شود و با نمادی شبیه شاخ قوچ نشانه گذاری شده، اکنون در صورت فلکی حوت قرار دارد و از نظر درست و علمی، ما را در عصر حوت قرار می‌دهد. با توجه به حدود صورفلکی مدرن، عصر برج دلو، سال 2599 آغاز خواهد شد.