ویدیو می تواند میدان دید تلسکوپ شما را به سرعت ارتقا بخشد . - کاری از " راد مولیس "

چندین سال پیش، با پیشنهاد گفتگو درباره ی تولدی دیگر حس فیلسوفانه ای پیدا کردم ، نه صرفأ درباره ی زندگی بلکه درباره ی نجوم آماتوری.

چه گستره ی دیدی داشته ام ؟ براستی در آن فضای عمیق چه می باشد ؟

من اجرام خارق العاده ی متعددی را رصد کرده بودم ، اما حسی داشتم که گویا تنها به مقدمات نجوم پرداخته ام . نمی خواستم که تنها به خوشه های قدیمی ، سحابی و کهکشانها نگاهی دوباره بیاندازم ، بلکه می خواستم کند و کاو کنم و ببینم که در پس این شاهکار نورانی چه نهفته است .

چگونه می بایست این کار را انجام می دادم ؟ می توانستم این کار را به طور بصری با یک تلسکوپ بزرگ به انجام برسانم . و این به هیچ عنوان غیرعادی به نظر نمی رسد اگر یک آماتور را در حال استفاده از یک تیوب سبک تلسکوپی 30-20 یا حتی 40 اینچی (Dobsonian light buckets) ببینی . تنها مشکلی که این نظر با خود به همراه داشت این بود که هرگاه اشتیاق شدید رصد را داشتم ، مجبور بودم که آنرا کشان کشان با خود به هر طرف حمل نمایم .

طراحی های مبتکرانه امروزی ، تلسکوپهای آماتوری بزرگی را منجر شده اند که از همیشه نورانیترند ، اما تنها می توانی یک نیوتونی 25 اینچی را خیلی کوچک نمایی !

از خیلی وقت پیش من تصمیم گرفته ام که انتخاب تلسکوپ من ، انتخاب نوع ابزار مرا در پیش نداشته باشد .

عکاسی نجومی چطور ؟ من یک یا دو بار با دوربین های نجومی ، دوربین های CCD و DSLR در مکانهای مناسب جهت عکاسی نجومی بوده ام .

من عاشق عکاسی از آسمان هستم اما این تمام آنچه که در ذهن داشتم نبود . یک کار محشر با یک دوربین قدیمی و سنتی انجام دادن یعنی متمرکز شدن بر روی یک یا دو جرم شامگاهی . وضعیت هوای من در جنوب این خبر را به من می داد که باید 8 یا 10 جرم جدید را در طول یکسال ببینم . و من می خواستم که در فراسوی کاوشهایم پیش بروم . بنابراین ویدیو را به خاطر آوردم . من عکاسی آزمایشی کمی از ماه و سیارات با دوربین نجومی دستی ام انجام داده بودم . نتایج عکاسی را دوست داشتم اما قادر به عکاسی از اجرام کم سوتر نبودم .

نوردهی یک دوربین نجومی استاندارد اجازه ی داشتن زمان کافی جهت تقویت نور یک کهکشان دوردست را نمی دهد . متعجب شدم ولی با این وجود چه می شد اگر می توانستم زمان نوردهی طولانی تری را با یک دوربین نجومی (ویدیویی) داشته باشم ؟