در دهه گذشته دانشمندان در حال بررسی تابش بجا مانده از انفجار بزرگ بر این گمان بودند که جهان کج است و اکنون محققان دانشگاه ادینبورگ بر این باورند که طبق داده‌ها، جهان به شکل زین خمیده است.

در صورت درست بودن، این نظریه می‌تواند دیدگاههای قدیمی را که بر اساس آن همه چیز در فضا-زمان در خطوط مستقیم در امتداد یک جهان مسطح حرکت می‌کند، تغییر دهد.

این پژوهش نشان داده که در یک جهان زین مانند، اجسامی که به شکل موازی سفر می‌کنند در نهایت از یکدیگر با فواصل زیاد دور می‌شوند.

تغییرات در نور منتشر شده در زمانی که جهان تنها 400 هزار سال داشت یا همان تابش زمینه کیهانی، به دانشمندان در درک ساختار و تکامل جهان کمک کرده است.

سنجشهای این تابش توسط کاوشگر ناهمسانگردی مایکروویو ویلکینسون در سال 2004 اولین سرنخها را از یک جهان کج ارائه کرده بودند.

نتایج بعدها توسط فضاپیمای پلانک سازمان فضایی اروپا که این تابشها را با دقت بیشتر نقشه‌برداری کرده بود، تایید شد.

به گفته محققان، این نتایج می‌تواند توسط نظریه‌ای توضیح داده شوند که بر اساس آن جهان مانند حبابی در یک جهان بزرگتر شکل گرفته و نوساناتی را ایجاد می‌کند که باعث این شکل منحنی می‌شوند.

این شکل منحنی با دیدگاهی که بر اساس آن جهان پس از انفجار بزرگ از لحاظ اندازه بسیار بزرگ شده و آن را در همه جهات به یک اندازه کرده، در تضاد است.

سازمان فضایی اروپا امیدوار است که ماهواره پلانک در سال آینده با انتشار دقیقترین تحلیل انجام شده تاکنون بتواند نشان دهد آیا ناهنجاری مشاهده شده در داده‌های تابش زمینه کیهانی اتفاقی بوده یا خیر.

این پژوهش در مجله Inside Science منتشر شده است.