انتظار می رود ماهواره اروپایی Goce (کشف کننده میدان گرانشی و حالت پایدار چرخش اقیانوسی) که اولین نقشه از میدان جاذبه زمین را ارائه کرده است، ماه نوامبر به زمین سقوط کند.
این ماهواره که ماموریت خود را برای ارائه نقشه جاذبه زمین با موفقیت به اتمام رسانده است، ماه اکتبر (اواخر مهر) فاقد سوخت می شود و تا ماه نوامبر( آبان) به زمین سقوط کند. البته هنوز زمان و محل دقیق سقوط این ماهواره به زمین مشخص نیست.
مسوولان سازمان فضایی اروپا اعلام کردند: این ماهواره احتمالا دو تا سه هفته پس از اتمام سوخت خود به زمین سقوط می کند و در هنگام ورود به جو زمین آتش می گیرد.
این مسوولان در بیانیه ای اعلام کردند: منطقه ای که این ماهواره در آنجا سقوط می کند در زمان ورود به جو زمین مشخص می شود. با این حال باید در نظر داشت که دو سوم زمین از اقیانوس پوشیده شده است و مناطق وسیعی از زمین جمعیت کمی دارند؛ بنابراین خطر تهدید زندگی و نابودی مستغلات بسیار کم است.
سازمان فضایی اروپا همچنین درگزارشی در مورد زباله های فضایی اعلام کرد: هر سال حدود ۴۰ متریک تن از زباله های فضایی انسان ساز به زمین سقوط می کند اما خطر برخورد آن به انسان ها کمتر از برخورد یک شهاب سنگ است.
این ماهواره در ارتفاع ۱۳۹ مایلی (۲۲۴ کیلومتری) بر فراز زمین پرواز می کند.
این ماهواره برای فعالیت برای دو سال طراحی شده است و در این مدت دقیق ترین مدل حوزه جاذبه زمین را که تاکنون مشاهده شده است، شناسایی و به تصویر کشید. این گزارش این اولین نقشه با وضوح بالا از مرز میان پوسته و گوشته ( فاصله میان پوسته و هسته زمین) بود.
ماهواره Goce در مارس ۲۰۰۹ توسط آژانس فضایی اروپا به مدار پرتاب شد.
نتایج بررسی های این ماهواره نشان می دهد که میدان گرانش زمین به گونه ای گسترده شده که به زمین شکلی شبیه به کدو داده است. این نقشه جدید با دقیق ترین اندازه گیری های نیروهای جاذبه تهیه شده است.
تصاویر ماهواره Goce زمین را همانند یک سیب زمینی یا کدو نشان می دهند. این تصاویر و اطلاعات می توانند خط افق را با دقت بیشتری شرح دهند و بنابراین در مراحل مختلف کارهای ساختمانی از اهمیت بالایی برخوردارند.
اندازه گیری میدان جاذبه زمین به درک بهتر چرخش جریان های اقیانوسی کمک کرده و روند چرخش جریان های اقیانوسی نیز نقش مهمی در درک روند آب و هوای زمین ایفا می کنند.
طبق پیش بینی های رسمی، ماموریت ماهواره Goce تا آوریل ۲۰۱۱ تمام شده است تا پایان سال ۲۰۱۲ برای طولانی تر کردن مدت فعالیت این ماهواره تصمیم گیری شد و به همین دلیل تا سال جاری به کار ادامه داده است.
در ساخت این ماهواره بیش از ۴۰ موسسه تحقیقاتی از ۱۳ کشور اروپایی شرکت داشتند. اطلاعات Goce در عرصه های مختلف مانند نقشه برداری های اقیانوسی، زلزله شناسی و آتشفشان شناسی کاربرد دارند.
برای مثال در آتشفشان شناسی، تراکم ماده در داخل زمین با میدان گرانشی اندازه گیری در آن منطقه ارتباط دارد و این اطلاعات می تواند شروع خوبی برای تعیین میزان ماگما یا مواد مذاب باشد.
در زلزله شناسی، جابجایی پلاک های زمین با انفصال و بدشکلی های میدان گرانشی آن در شکاف های گسل ها مرتبط است.
انتظار می رود که بیشتر قسمت های این ماهواره در زمان ورود به جو زمین متلاشی می شود، اما سازمان فضایی اروپا اعلام کرده است که برخی از تکه های بزرگ بقایای این ماهواره می تواند به زمین برسد.
اداره زباله های فضایی سازمان فضایی اروپا در حال کنترل مدار این ماهواره و ارزیابی خطرات سقوط این ماهواره است.
تا کنون چند نمونه از ماهواره ها یا اشیای فضایی ساخت انسان به زمین سقوط کرده است. برای مثال در سال ۱۹۷۹، محور توجه جهان بر مرگ ماهواره تحقیقاتی جو فوقانی تمرکز داشت که در اقیانوس آرام سقوط کرد. بقایای ایستگاه فضایی میر روسیه نیز در سال ۲۰۰۱ هنگام سقوط به درون اقیانوس کبیر، امواج صوتی بسیار مهیبی تولید کرد که کارشناسان از آن به بمب های صوتی یاد کردند.