مقصد کاروانسرای قصر بهرام واقع در پارک ملی کویر بود. ساعت 13:45 نهم بهمن ماه 1387 با تاخیری که راننده ها داشتند سفر آغاز شد. ماشین ها به سمت پیشوا حرکت کردند وبعد از گذشتن از ریل آهن، وارد پارک ملی کویر شدیم.
به دلیل اینکه حدود دو سال است که بعد از پاسگاه مبارکیه ، منطقه نظامی دایر شده است توصیه های شدیدی شد که استفاده از دوربین در این منطقه ممنوع می باشد .
در راه قصر هوا کم کم تاریک شد و ستارگان پر نور زمستانی خود را نشان دادند. در حدود ساعت 19 به کاروانسرا رسیدیم . به تقاضای شرکت کننده ها ( به دلیل گرسنگی زیاد ) شام توزیع شد. بعد از آن که شرکت کننده ها نماز مغرب و عشا را خواندند شرکت کننده ها در سه گروه با سرگروهی آقایان علی ابراهیم جبٌاری ، محمد احمد خانی و پدرام محمد طاهری برای آموزش دسته بندی شدند. بعد از صحبت های اولیه ، هر گروه در قسمتی از بام با تجهیزات رصدی موجود شروع به کار کردند . در گروه اینجانب (علی ابراهیم جبٌاری ) بعد از بحث های کلی راجع به آسمان ، مختصات سماوی و دایره البروج ، توضیح برای هر صورت فلکی به صورت مجزا انجام گرفت . برای هر صورت فلکی شکل آن ، ستاره های مهم آن ، داستان های اسطوره ای کهن ( در صورت وجود ) و در نهایت قسمت اصلی آموزش ، جرم های فهرست مسیه ( و اجرام معروف فهرست ( NGCکه در آن صورت فلکی وجود داشت ، توضیحات داده می شد . وسپس رصد این اجرام با دوربین دوچشمی 70*15 انجام می گرفت .پس از تمام شدن صورتهای فلکی که تا آن زمان طلوع کرده بودند ، به استراحت مختصری پرداختیم تا صورت های فلکی بهاری کاملاً از افق بالا بیایند .
در خلال آموزش برای رصد ، توضیحات اخترفیزیکی در مورد تحول و زندگی ستاره ها و خوشه های ستاره ای و همچنین نوع و فیزیک هر دسته برای شرکت کننده ها تشریح و از ویژه نامه رصد اجرام غیر ستاره ای که در چندین صفحه از سوی واحد نشریات انجمن نجوم آماتوری ایران آماده شده بود علاقمندان استفاده می کردند.
در میان شب ، در خلال برنامه های رصدی استراحت داده می شد که شرکت کننده ها بعد از نوشیدن چای و خوردن مواد قندی ، برای رصد اجرام و صورت های فلکی جدید دوباره راهی بام می شدند .
یکی از قسمت های دیدنی این برنامه لحظه طلوع خوشه امگا قنطورس بر فراز سیاه کوه بود با توجه به میدان دید باز دوربین دوچشمی ( 4.5 درجه )، طلوع خوشه امگا قنطورس همراه با برفهای موجود برروی سیاه کوه صحنه زیبایی از ترکیب طبیعت آسمانی و طبیعت زمینی را رقم زد و شرکت کننده های حاظر برروی بام همه از دیدن این منظره به وجد آمده بودند .
با روشن شدن نسبی هوا و ناپدید شدن ستاره ها ، رصد ما به پایان رسید . بعد از خواندن نماز صبح و انتقال وسایل به داخل ماشین ها ، عکس دسته جمعی گرفته شد و همه سوار ماشین ها شدند .
در مسیر بازگشت در پیشوا صبحانه صرف شد و ساعت 12 به تهران بازگشتیم .
در اینجا لازم می دانم از زحمات آقای مهندس عتیقی و همچنین دوستان گرامی آقایان امیر فراقی ،  محمد احمد خانی ، پدرام محمد طاهری و خانم علیرضا تشکر بنمایم .




( به امید آسمانی صاف و بی ابر علی ابراهیم جبٌاری )