یک تلسکوپ جدید که با بالن اوج می‌گیرد و حساس به قطبیت اشعه ایکس سخت با انرژی بالاست، با هدف مشاهده پیوسته سیاهچاله‌ها و دیگر اشیایی نجومی عجیب به زودی به لبه جو فوقانی ناحیه فورت‌ سامنر امریکا اوج می‌گیرد.

زمانی که این ابزار به آسمان نگاه ‌کند، اجرامی را رصد خواهد کرد که پیش‌تر مشاهد نشده‌اند، زیرا سامانه مزبور مشخصه‌های نور با انرژی بالایی که ستاره‌شناسان در آغاز تفحص آن هستند را گیر خواهد انداخت.

سیستم X-Calibur متفاوت از ابزار دیگر است، زیرا می‌تواند درجه قطبیت و جهت اشعه‌های ایکس را اندازه‌گیری کند و اطلاعاتی که در دیگر روش‌ها غیرقابل دسترس هستند را ارائه دهد. به طور مثال، زمانی که این سامانه به سیاهچاله‌ها و دیگر جریان‌های پلاسمایی نگاه می‌کند، قادر به تسخیص سرعت چرخش سیاهچاله‌ها خواهد بود.

مزیت پروازهای بالن این است که می‌توان از آن‌ها برای آزمایش ابزار جدید مانند X- Calibur با هزینه بسیار ارزان استفاده کرد اما مشکل موجود انجام آزمایش‌ها در معرض باد است.

مانند دیگر ابزار اوج‌گرفته از تجهیزات بالن «تجهیز علمی کلمبیای» ناسا در فورت‌ سامنر، X-Calibur باید در معرض رویداد چرخش استراتوسفری قرار گیرد.

در ارتفاعات متوسط، بادهای استراتوسفری هر دو سال یک بار، در اوایل بهار و اواخر تابستان، مسیر باد را معکوس می‌کنند و چنانچه بادها مطلوب باشند، بالن صبح‌هنگام به سمت غرب حرکت می‌کند و در غروب از سمت شرق بازمی‌گردد.

با این شیوه، می‌توان آن را برای 30 ساعت در هوا نگه داشت، اما چنانچه باد برنگردد، پرواز بالن کوتاه خواهد بود.

زمانی که بالن‌ها به خارج از ناحیه عملیاتی مطلوب حرکت می‌کنند، اپراتورهای انسانی پرواز، چتر را از بالن جدا می‌کنند و بار را پایین خواهند انداخت.

تیمی از 15 تن روزانه 12 ساعت فعالیت می‌کنند و اساسا در پناهگاه ناسا واقع در فورت سامنر زندگی می‌کنند، تا از سروقت‌بودن تلسکوپ در گیراندازی بادهای مطلوب اطمینان یابند.

یکی از ماموریت‌های مهم اطمینان‌یافتن از این نکته است که اشعه‌های ایکس بر روی مرکز قطبش‌سنجی متمرکز شده‌اند که 8 متر از آینه فاصله دارد.

این دو مولفه باید در یک شصت‌ام یک درجه آرایش شوند، در غیر این صورت، اشعه‌های ایکس یا به موازی‌ساز (collimator) موجود در مرکز قطبش‌سنج برخورد نمی‌کنند یا خارج از کانون به آن برخورد می‌کنند، که هر دوی این شرایط نامطلوب است.

چنانچه اشعه‌های ایکس به خوبی به موازی‌ساز برخورد نکنند، دانشمندان باید آینه را نیم دقیقه قوسی یا بیشتر کج کنند تا پرتو را بر روی مرکز موازی‌ساز متمرکز کنند.

تمامی موارد دیگر نیز باید به دقت بررسی شوند؛ همچنین یک سامانه واکنش به مدت 25 سال فعالیت کرده و باید جایگزین شود.

زمانی هم که تلسکوپ در درون 90 درجه در پناهگاه ناسا می‌چرخید، مشکلاتی به وجود آمد، که این موضوع هنگامی که در درون 30 درجه در آزمایشگاه چرخید، مشخص نبود.

ناظران می‌توانند ویدیوی نزدیک به زمان واقعی پرتاب را در «تجهیزات بالن علمی کلمیبا» مشاهده کنند و زمانی که بالن در پرواز است، بر روی نقشه گوگل‌ا‌رس قابل رهگیری است.

پروژه جدید نتیجه تلاش دانشمندانی از ناسا، دانشگاه ناگویای ژاپن و چندین مرکز تکنیکی و علمی دیگر است.