دانشمندان موفق به کشف قدیمی‌ترین دوقلوی خورشید شدند.

تیمی بین‌المللی از ستاره‌شناسان به رهبری منجمان برزیلی از «تلسکوپ خیلی بزرگ» متعلق به آژانس فضایی اروپا برای شناسایی و مطالعه قدیمی‌ترین دوقلوی خورشید استفاده کردند.

این جرم کیهانی که 250 سال نوری از زمین فاصله دارد، HIP 102152 نام گرفته و بیش از هر دو قلویی به خورشید شباهت دارد، با این تفاوت که حدود چهار میلیارد سال مسن‌تر از ستاره میزبان منظومه شمسی است.

منجمان فقط به مدت 400 سال در حال مشاهده خورشید بوده‌اند که این عدد کسر کوچکی از قدمت 4.6 میلیارد ساله این ستاره به شمار می‌آید.

مطالعه تاریخ و تکامل آتی ستاره میزبان منظومه شمسی بسیار دشوار است، اما دانشمندان می‌توانند این عمل را با شکارکردن ستاره‌های نادری انجام دهند که دقیقا مانند خورشید اما در مرحله متفاوتی از عمرشان هستند.

به گفته خورخه ملندز از دانشگاه سائوپائولوی برزیل و یکی از اعضای تیم تحقیقاتی، دهه‌هاست که منجمان در حال کنکاش دوقلوهای خورشیدی با هدف کسب اطلاعاتی در خصوص خورشید هستند، اما از زمان کشف نخستین دوقلو در سال 1997، دوقلوهای اندکی شناسایی شده‌اند.

هم‌اکنون وی و همکارانش موفق شده‌اند دوقلوهای خورشیدی را با دقت بی‌نهایتی بررسی کنند.

تیم تحقیقاتی دو دوقلوی خورشید که یکی از آن‌ها جوان‌تر (18 Scorpii) و دیگری مسن‌تر از آن است، را بررسی کردند.

آن‌ها از طیف‌نگار UVES واقع بر روی «تلسکوپ خیلی بزرگ» رصدخانه پارنال برای تفکیک نور به رنگ‌های تشکیل‌دهنده‌اش استفاده کردند، تا بتوانند ترکیب شیمیایی و دیگر مشخصه‌های این ستارگان را با دقت زیادی مطالعه کنند.

این دانشمندان دریافتند HIP 102152 که در صور فلکی «بزغاله» واقع شده، قدیمی‌ترین دوقلوی خورشید تا به امروز است.

عمر این ستاره 8.2 میلیارد سال تخمین زده می‌شود و از سوی دیگر مشخص شد که دوقلوی جوان‌تر 2.9 میلیارد سال قدمت دارد.

مطالعه دوقلوی خورشیدی باستانی به دانشمندان امکان پیش‌بینی هر آن چه که برای خورشید در سن HIP 102152 رخ می‌دهد، را فراهم می‌کند و این کشف مهمی در نوع خود به شمار می‌آید.

مشاهدات جدید همچنین نخستین ارتباط واضح بین عمر یک ستاره و محتوای لیتیم آن را نشان می‌دهد و این فرضیه را مطرح می‌کند که شاید HIP 102152 میزبان سیارات خاکی صخره‌ای باشد.

لیتیم سومین عنصر در جدول تناوبی است و همراه با هیدروژن و هلیم حین بیگ‌بنگ خلق شد.

منجمان سال‌ها بر روی این موضوع متمرکز شده‌اند که چرا تعدادی از ستارگان دارای محتوای لیتیم کمتری در مقایسه با دیگر ستارگان هستند.

با بررسی قدیمی‌ترین دوقلوی خورشید، ستاره‌شناسان با کشف ارتباط قوی بین عمر یک ستاره خورشیدمانند و محتوای لیتیم آن، گام بزرگی را به سوی حل این معما برداشته‌اند.

مطالعات ستارگان جوان‌تر نشان داده که این دوقلوها به طور قابل‌توجهی دارای مقادیر بزرگ‌تر لیتیم هستند، اما تاکنون دانشمندان رابطه واضحی بین عمر و محتوای لیتیم نیافته بودند.

با تحقیق جدید مشخص شد دوقلوهای خورشیدی قدیمی‌تر دارای لیتیم کمتری در مقایسه با خورشید و ستارگان جوان‌تر هستند.