پژوهش جدید محققان دانشگاه کلمبیا نشان داد که سیارات شبه زمینی ممکن است در بخش کوچکی از سطح خود از حیات برخوردار باشند؛ حتی اگر بیشتر آب آنها بطور دائم منجمد شده باشد.

به گفته محققان، سیاراتی که در اطراف ستاره‌های قرمز کوتوله می‌چرخند(سیارات فراخورشیدی) همیشه تنها یک سوی آنها به سمت ستاره میزبان بوده از این رو آبهای سطحی آنها در بخش همیشه سرد و تاریک به شکل منجمد وجود دارد اما هنوز می‌توانند از حیات برخوردار باشند.

همانطور که ماه همیشه یک سوی خود را در برابر زمین گذاشته، چنین رویدادی برای سیارات فراخورشیدی در اطراف کوتوله‌های قرمز نیز صدق می‌کند. در نتیجه یک سوی این سیارات همیشه روز و سوی دیگر آن همیشه شب است.

اما اگر آب به سمت گرمتر و روز سیارات حرکت کند، بخار خواهد شد. در سمت شب این سیارت همچنان آب می‌تواند به شکل یخ سطحی وجود داشته و تاثیر غیر عادی «کره چشم زمین» را ایجاد کند.

در این حالت تنها نوار نازکی از آب کل سیاره خواهد ماند که از دمای مناسب برای مایع باقی ماندن برخوردار باشد و موجودات بتوانند در آن رشد کنند.

محققان امیدوارند چنین نواری در سیارات بسیار نزدیک به ستاره‌های کوتوله قرمز که مانند خورشید داغ نیستند، وجود داشته باشد.

اصل به دام انداختن آب یکی از سرنخ‌های اصلی در تلاش برای ارزیابی قابل سکونت بودن بالقوه سیارات در مدار ستاره‌های کوتوله قرمز است.

همه چیز به پارامترهای جریان و ذوب شدن یخ بستگی داشته و اینکه نوار آب باقی مانده در وسط بتواند حفظ شود.

بر این اساس، بسته‌های کوچک حیات ممکن است در این جهان‌های دارای آب به تله افتاده باقیمانده باشد.

تقریبا سه چهارم ستارگان منظومه شمسی را ستارگان کوتوله قرمز تشکیل داده که امکان وجود سیارات این چنینی در مدار آنها را بیشتر کرده است.