دانشمندان بر این باورند که بیشینه خورشیدی سال 2013، ضعیف‌ترین بیشینه طی 100 سال اخیر بوده و بیشینه بعدی حتی ممکن است آرام‌تر باشد.

با این که خورشید هم‌اکنون در قله چرخه 11 ساله‌اش قرار دارد، این ستاره در مجموع نسبتا آرام بوده است.

طی یک بیشینه خورشیدی، تعداد لکه‌های خورشیدی افزایش می‌یابد و تصور می‌شود این مناطق موقتا تاریک بر روی سطح خورشید در نتیجه فعال و انفعالات بین پلاسمای خورشید و میان مغناطیسی‌اش به وجود می‌آیند.

لکه‌های خوشیدی منبع جرقه‌های خورشیدی و انفجارهایی هستند که می‌توانند ذرات باردار را به سمت زمین گسیل دارند.

این امر ممکن است به ماهواره‌ها آسیب برساند و موجب تولید شفق‌های خیره‌کننده بر فراز زمین شود.

هر 11 سال یک بار، خورشید از خلال چرخه‌ای عبور می‌کند که توسط تعداد رو به افزایش یا در حال کاهش لکه‌های خورشیدی تعریف می‌شود.

«چرخه خورشیدی 24» از سال 2011 فعال بوده و انتظار می‌رود قله آن در سال 2013 باشد، اما تعداد لکه‌های خورشیدی مشاهده‌ شده در سال جاری در مقایسه با بیشینه‌های چندین چرخه گذشته، کمتر بوده است.

گیولیانا دو توما، دانشمند رصدخانه High Altitude در کلورادو، معتقد است لکه‌های خوشیدی که در طول یک بیشینه آرام ظاهر می‌شوند، دارای همان شفافیت لکه‌های خورشیدی در طول یک قله آشفته هستند.

بیشینه آرام به دانشمندان امکان آزمودن دانش‌ خود را در خصوص چگونگی عملکرد خورشید و دقیق‌کردن پیش‌بینی‌هایشان از شدت چرخه‌های خورشیدی آینده می‌دهد.

جریان‌های نصف‌النهاری یا شمال-جنوب، عناصر مغناطیسی را از لکه‌های خورشیدی به قطب‌های خورشیدی حمل می‌کنند و میدان‌های مغناطیسی قطبی تشکیل می‌دهند تا این که سرانجام به زمان بیشینه خورشیدی می‌ر‌سند.

دانشمندان دریافته‌اند که شدت میدان‌های خورشیدی با آغاز یک چرخه جدید بر شدت چرخه اثر می‌گذارد؛ به طور مثال، میدان‌های خورشیدی ضعیف مشاهده‌ شده در سال 2008 منجر به چرخه ضعیف کنونی شد، در حالی که میدان‌های قطبی قوی در سال 1986 «چرخه قوی 22» را تشکیل دادند.

میدان‌های قطبی در بیشینه سال جاری به آرامی در حال معکوس‌شدن هستند؛ این بدین معناست که آن‌ها در طول «چرخه 24» قوی نمی‌شوند. این موضوع حتی مرحله یک بیشینه کوچک‌تر را در طول «چرخه 25» پایه ‌ریزی می‌کند.

گفته می‌شود، چرخه‌های خورشیدی ضعیفی در اوایل قرن 19 و 20 وجود داشته‌اند.