سحابی پنجه‌ی گربه مکانی برای بسیاری از ستاره های جوان و روشن است.اما هزاران ستاره کم نور پنهان شده در پشت گرد و غبار،خودشان را در یک تصویر مادون قرمز نمایان ساختند.

در اصلاح سحابی پنجه‌ی گربه نامیده شده است ، در غیر اینصورت با عنوان  NGC 6334   شناخته می شود ،که ناحیه ای داغ برای تشکیل ستاره می باشد. پرورشگاه ستاره ای بسیار مشهور که می تواند سبب انفجارهای نوری کوچک شود .همچنین یک ناحیه متمرکز شده برای تشکیل بسیار سریع ستاره  که معمولا در کهکشانهای دوردست مشاهده می شود.

سارا ویلیس ، ستاره شناس (از مرکز اختر فیزیک هاروارد-اسمیتسون و دانشگاه ایالتی آیووا ) از میان پوشش گرد و غبار به دقت نگریسته و تعداد ستارگان در سحابی پنجهٔ گربه را شمارش نموده است. آنها مشغول تبدیل 200000 مواد ستاره ای به ستاره ها (برخی با جرمی 40 برابر خورشید ما ) می باشند. یافته های ویلیس در نشست انجمن نجوم آمریکا در اوایل این ماه نشان می دهد که انفجارهای کوچک برای چند میلیون سال دوام خواهد داشت .

اغلب انفجارها به صورت لکه هایی در تلسکوپ به نظر می رسند ، زیرا آنها در کهکشانهای دور دست اقامت دارند اما  NGC 6334   صرفا در فاصله 5000 سال نوری در کهکشان راه شیری پنهان شده است. نور حاصل از ستاره های گرم و عظیم نوع- O تولید نور درخشانی را کرده که ما با عنوان سحابی پنجهٔ گربه می بینیم ، اگرچه بخش بسیاری از نور توسط ابرهای متراکم گاز و گرد و غبار مسدود شده است.خوشبختانه تلسکوپهای مبتنی بر زمین و فضا می تواند نور مادون قرمز رسوخ پیدا کرده از میان ابرهای تاریک را نمایان سازد.

تصویربرداری پایانی سحابی پنجه گربه توسط تلسکوپ 4 متری بلانکو در شیلی . قسمتهای برجسته تصویر به رنگ قرمز، هیدروژن یونیزه شده از سحابی نشری را نشان می دهد.

با استفاده از تلسکوپ فضایی اسپیتزر ناسا و تصویر ساز مادون قرمز زمینه عریض NOAO   (NEWFIRM) در شیلی ،ویلیس و همکارانش بیش از 2000 ستاره جوان که نور آنها به اندازه خورشید ما کم نور است را شناسایی کردند. بیشتر این ستاره ها در لبه های چگال و تاریک سحابی پنهان شده اند. به منظور تخمین تعداد ستارگان با جرم کمتر از خورشید ، تیم مطالعاتی مدلهای قبلی شکل گیری ستارگان را در حالی که از منابع نور پس زمینه جدا سازی شده اند ، همانند کهکشانها و ستاره های غول پیکر و سرد را بررسی و استخراج می نمایند.آنها دریافتند که تبدیل 3600 توده خورشیدی ساخته شده ازگاز و گرد و غبار به ستارگان در حدود یک میلیون سال به طول می انجامد.

مناطق ستاره ساز در دیگر کهکشانها نیز ستاره ای با جرم کمتر تولید می کنند،اما نور ستارگان پرجرم تراغلب آنها را تحت الشعاع قرار میدهد. به همین دلیل است که سحابی پنجهٔ گربه فرصت منحصر به فردی را برای مطالعه قسمت کم نور در شکل گیری ستاره را فراهم می نماید. اما انفجارهای سحابی به سوالات جدید بسیاری دامن می زند. اغلب انفجارها در نتیجه تکانهای ابر نواختری نزدیک و یا برخوردهای ابر  مولکولی می باشد. این توضیحات درباره سحابی پنجهٔ گربه صدق نمی کند . نمای دقیق سحابی می تواند پاسخهای بهتری برای سوالهایی از این دست را فراهم نماید.

منبع :  Sky & Telescope